Zakelijke beslissingen die legendarische gamingreuzen hebben verslagen

De wereld van gaming klinkt misschien als iets dat vooral op kinderen is gericht. Maar de omzet van miljarden dollars laat duidelijk zien dat er niet lichtvaardig mee omgegaan moet worden. En voor een industrie met zulke overweldigende eisen, zullen er meer missers zijn dan hits. Ongeacht hoe revolutionair of legendarisch een bedrijf in de branche ook is; ze zullen ongetwijfeld een aantal berouwvolle beslissingen nemen die verwoestend voor hen zouden zijn. Interessant is dat we een korte lijst hebben opgesteld voor jullie lezers en game-nerds die meer willen weten.

1. SNES-cd/Nintendo PlayStation

Een zoektocht om het bedrijf naar een hoger niveau te tillen, zal zeker problemen opleveren als je bang bent om nieuwe gebieden te betreden. Hetzelfde gebeurde met Moguls Nintendo , die na hun samenwerking met Sony rond 1991 niet de volgende generatie console aan gamers kon leveren. Hun project was een gloednieuwe stand-alone console die de Sony SPC 700-chip (later geïntegreerd in Sony PlayStation) kon gebruiken en op cartridges gebaseerde SNES-spellen. Dat is helaas nooit gebeurd en bracht Sony ertoe hun eigen next-gen console, de PlayStation of PS1 te ontwikkelen. Nintendo hield daarentegen vast aan op cartridges gebaseerde media en bracht N64 uit die er nooit helemaal in slaagde om de machtige PS1 te overtreffen.

Zie ook:  30 games die mogelijk op de SNES Classic-editie verschijnen

1. Sega 32x en Sega CD

Het was allemaal goed en wel voor Sega zolang het 16-bit-tijdperk van gaming duurde. Met de introductie van nieuwere technologieën en concurrentie van Nintendo deed Sega iets wat ze niet hadden moeten doen en nooit helemaal hersteld zijn. Eerst kwam de Sega 32x, die meer een add-on was voor Sega Genesis dan een aparte console. Ongeacht de aard van de add-on, had 32x nog steeds een voedingsadapter nodig, een kabel die in Genesis wordt bevestigd, terwijl deze al in de cartridgesleuf is aangesloten. Hetzelfde was het geval met Sega CD, dat was een andere add-on (met aparte vereiste voor stroom) en ze zagen er alle drie uit als een gedrocht op levensondersteuning dat nooit iets zou kunnen overtreffen dat op Genesis is uitgebracht.

1. Virtuele jongen

Het enige dat Howard Stark ervan weerhield om zo iconisch te worden als Tony Stark (Ironman), was de technologie van zijn tijd. Hetzelfde was het geval met Nintendo's verschrikkelijke poging tot virtual reality-gaming, de Virtual Boy genaamd, in 1995. Volgens Nintendo was de console (of randapparatuur? Het is moeilijk om te beslissen!) de eerste gamemachine die 3D-beelden weergaf. Deze claim was echter halfbakken omdat het alleen het parallax-effect gebruikte om je ogen te laten zien diepte en de meeste spelers alleen konden kijken naar vage, rode monochrome afbeeldingen die verre van echt 3D waren, laat staan ​​virtual reality.

Zie ook:  Games die rampspoed voor grote franchises betekenden

1. PSP GO

Hoewel deze slechte beslissing niet zo verwoestend was als de rest in deze lijst, heeft het Sony zeker een aantal waardevolle lessen geleerd over gaming-business. Hun draagbare PSP of PlayStation was een extreem populaire handheld die de onbetwiste heerschappij van Nintendo opschudde met hun Gameboy-handhelds. Maar aangezien de markt voor smartphonegames ook in een stroomversnelling kwam, leek Sony's beslissing om de PSP GO te introduceren slechts een goedkope poging om de populariteit van de PSP te verzilveren. Hoewel de draagbare console niet slecht was, bracht het nog steeds niet de volgende generatie gaming en gekannibaliseerde verkopen voor de originele PlayStation Portable.

Zie ook:  Sony is van plan om pc-bezitters binnenkort PS4-games te laten spelen

1. Sega Dreamcast

Je kon een eindeloze reeks inhoud op internet vinden waarom Sega's next-gen console Dreamcast faalde. Ondanks dat het een geavanceerde console was, had de Dreamcast behoorlijk wat problemen, zoals een gebrek aan games van derden, licentieproblemen met Electronic Arts, slechte verkopen van eerdere consoles, een abnormaal grote controller en extreme concurrentie van Sony zorgden voor de laatste nagel in Sega's doodskist, waardoor hun lot bezegeld.

1. Atari Jaguar en Jaguar CD

Voor een bedrijf dat het idee van een thuisconsole voor videogames letterlijk heeft uitgevonden en gepopulariseerd, had het moeten eindigen direct na de crash van de videogame in 1983. De reden voor de crash was een toestroom van slecht gemaakte, maar dure titels voor consoles, samen met stijgende populariteit van thuiscomputers. Dit leek Atari echter geen lesje te leren die het flink verknalde met de release van 32-bits Atari Jaguar. Hoewel de graphics niet zo slecht waren, konden ze Super Nintendo nog steeds niet verslaan met een gebrek aan indrukwekkende titels om te spelen. Deze in combinatie met een onhandige en ongewoon grote controller met te veel knoppen bleken als lokaas voor critici om deze console te mijden. De cd-bevestiging was ook niet zo capabel als de PlayStation en deed de Jaguar er alleen maar uitzien als een toilet.

We hebben het er al over gehad dat zelfs de beste ontwikkelaars/franchises van videogames een behoorlijk aantal teleurstellende titels hebben, dus waarom geen consoles. Sommigen vinden een koppel in de bovenstaande lijst misschien geweldig, maar ze komen zeker niet in de buurt van hun grootste hits en verdienen hier een plekje. Als je nog meer van zulke voorbeelden hebt van de ergste zakelijke debacles, deel het verhaal dan gerust in de reacties hieronder.