Vals nieuws melden op Google Discover

Google is een enorm bedrijf en er wordt veel nieuws op zijn platforms gepubliceerd. Een deel hiervan is onjuist, maar er is een mechanisme om gebruikers hiervan op de hoogte te stellen. Op Google Discover is er een procedure om vals nieuws te verwijderen en dit is een uitleg van hoe het werkt.

Rapportagefunctie

Deze functie helpt gebruikers nieuws en interessante artikelen te ontdekken. Er is een rapportagemechanisme waarmee lezers artikelen kunnen markeren die ze als onjuist kunnen melden. Hierna selecteert de lezer ''Report Content''. De lezer krijgt dan verschillende opties om uit te kiezen. Een daarvan is de optie ''misleidend en sensationeel'' waarmee de lezer een melding direct kan markeren. Voorheen hadden lezers de mogelijkheid om een ​​inzending naar Google te schrijven, die vervolgens door hen werd beoordeeld.

Kritiek voor het rapporteren van inhoud

Het is duidelijk dat wanneer een privébedrijf deze rol op zich neemt, het kritiek op zichzelf zal uitlokken. Het gaat ervan uit dat elke lezer te goeder trouw handelt, wat gewoon niet waar kan zijn. In de jaren '70 werd een Britse vrouw, Mary Whitehouse genaamd, beroemd omdat ze voortdurend klachtenbrieven schreef aan de verschillende tv-stations omdat ze vond dat ze inhoud uitzonden die niet voldeed aan haar strikte christelijke morele normen. Uiteindelijk werd ze een nationale grap nadat mensen al snel beseften dat ze niet te goeder trouw handelde, maar als een religieuze fanaticus. Extremisten aan beide kanten van het politieke gangpad benutten deze mechanismen meedogenloos ten volle, want dat is alles wat ze hebben. Er is altijd een groot gevaar dat de hond kwispelt met de staart.

Het is aan de lezer die zich als volwassene gedraagt ​​om te beslissen of een artikel waar of onwaar is. Als verantwoordelijke volwassenen zouden we niet in de goede richting moeten worden geleid. Vals nieuws is altijd bij ons geweest. Mark Twain zei het prachtig toen hij zei "dat berichten over mijn dood sterk overdreven zijn". Google wil gezien worden dat het iets doet aan vals nieuws, maar heel vaak is het middel erger dan de kwaal. Na zijn debuut in maart 2019 met veel tamtam, ontstond later een ander netelig juridisch probleem.

Uitgever of platform?

De vraag of een bedrijf kan worden geïdentificeerd als uitgever of platform is belangrijk. Telefoonbedrijven hebben zichzelf altijd als platforms geïdentificeerd, omdat ze dan niet kunnen worden vervolgd voor misdaden die met behulp van hun technologie zijn uitgevoerd. De taak van een uitgever is om hun artikelen te verifiëren voordat ze worden gepubliceerd, maar in de huidige omgeving betekent dit natuurlijk dat ze achterblijven bij de concurrentie. Censuur heeft de neiging om veel meer roddels te genereren dan een vrije en open omgeving. Ik woonde vroeger in Saoedi-Arabië en het nationale tijdverdrijf daar was roddel en toespelingen vanwege de zeer strikte censuurregels die ze daar hebben. Als een bedrijf besluit zichzelf een platform te noemen, is het wettelijk verplicht om als platform op te treden.

De waarheid over vals nieuws

Hoewel het sentiment om nepnieuws aan banden te leggen begrijpelijk is en een degelijk intellectueel uitgangspunt heeft, zijn de morele en juridische gevolgen van groot belang. Met de enorme hoeveelheid nieuwsartikelen die verificatie van elk detail bijna een onmogelijke taak maken, is het aan de lezer om zijn eigen onderzoek te doen. Google Discover staat dit toe, maar hoe weten we dat de zelfbenoemde onderzoeker goed werk heeft geleverd of een geschiedenis heeft met het nauwkeurig rapporteren van vals nieuws? We weten het gewoon niet. Maar dat zouden we moeten!