Co to jest brama?

Sieci komputerowe to dość złożony, ale logiczny system połączonych protokołów. Jedną z podstawowych cech Internetu jest to, że nie jest to jedna wielka sieć. To konglomerat ogromnej liczby sieci. Sprawienie, by te mniejsze sieci komunikowały się wewnętrznie i między sobą, jest trudnym problemem. Ten problem dotyczy protokołów sieciowych i sprzętu, które mają rozwiązać. Istotną częścią tego jest brama.

W sieciach komputerowych brama służy temu samemu celowi, co brama prowadząca na podwórko. Jest to trasa do iz sieci. Routery zawsze wykonywały to zadanie w bardzo wczesnej fazie zwanej bramami. Nadal możesz zobaczyć to dziedzictwo w opcjach konfiguracji sieci wielu urządzeń. Router, a tym samym jedyny sposób łączenia się z innymi sieciami, jest często nazywany „bramą domyślną”.

W ramach pojedynczej sieci LAN każde urządzenie powinno być w stanie poznać tożsamość każdego innego podłączonego urządzenia. Protokoły wykrywania hostów umożliwiają urządzeniom informowanie innych o swojej obecności oraz pytanie urządzeń, czy inne osoby są online. Jeśli cała sieć zna trasę do miejsca docelowego, przekaże ją dalej na tej trasie. Zarządzanie tym jest stosunkowo proste; można to porównać do zapewnienia, że ​​list dostarczony do domu zostanie przekazany osobie, której nazwisko widnieje na kopercie.

Dlaczego potrzebna jest brama?

Jednak sprawy stają się nieco bardziej skomplikowane, jeśli adres na pakiecie nie znajduje się w sieci. Czasami może być przeznaczony dla innej znanej sieci, więc pakiet może być kierowany wzdłuż znanej ścieżki, aby się tam dostać. Przypomina to chodzenie do domu sąsiada, aby podrzucić źle doręczoną kopertę. Ale jeśli nie masz żadnych reguł, aby wiedzieć, gdzie skierować pakiet, masz dwie opcje. Możesz go porzucić lub ustawić trasę domyślną dla każdego ruchu, w przypadku którego nie jest znana żadna trasa do miejsca docelowego. Upuszczenie pakietu byłoby szybkie i łatwe, ale prawdopodobnie spowodowałoby, że duża część Internetu przestałaby działać lub urządzenia wymagałyby ogromnych tablic routingu. Trasa domyślna jest również łatwa do skonfigurowania i znacznie bardziej niezawodna jako rozwiązanie.

Domyślna brama jest podobna do usługi pocztowej. Jeśli nie wiesz dokładnie, jak zostawić list we właściwym miejscu, możesz go im dać, a oni wyślą go dalej. Jeśli system zadziała, list w końcu dotrze do miejsca przeznaczenia. Brama domyślna to po prostu ostatnia reguła w tablicy routingu. Pakiet może zostać wysłany określoną trasą, jeśli adres docelowy jest znany. Jeśli trasa do miejsca docelowego jest nieznana, musi zostać ostatecznie przekazana w górę łańcucha do sieci, która wie, gdzie ją wysłać. Za kulisami może być zaangażowanych wiele innych protokołów sieciowych, ale koncepcja jest stosunkowo prosta.

Inne zastosowania bramek

Chociaż we współczesnym języku brama jest zasadniczo tylko routerem, niekoniecznie jest to jedyna rzecz, którą robi. Pierwsze bramy były nie tylko routerami między sieciami, ale między typami protokołów. Podczas gdy zestaw protokołów protokołu internetowego (IP) może obecnie dominować, kiedy sieci się rozwijały, istniały inne protokoły z różnymi systemami adresowania i funkcjonalnością. Sieci te mogły komunikować się tylko przez bramę, ponieważ brama mogła posługiwać się obydwoma protokołami.

To specyficzne zastosowanie było przestarzałe przez długi czas, ale istnieje niewielkie odrodzenie pod różnymi nazwami. Urządzenia Internetu rzeczy ( IoT ) często potrzebują koncentratora komunikacyjnego, aby połączyć się z siecią. Dzieje się tak, ponieważ używają różnych protokołów komunikacyjnych, których większość komputerów nie rozumie. W wielu przypadkach komputerom brakuje sprzętu do łączenia się z protokołami IoT. To zasadniczo umieszcza centra IoT w tej samej pozycji, co klasyczne bramy, umożliwiając komunikację między urządzeniami, które nie współużytkują tych samych protokołów.

Wniosek

Brama to trasa komunikacyjna między dwiema sieciami. We współczesnym języku jest to zasadniczo tylko router, a domyślna brama jest domyślną trasą dla każdego ruchu, dla którego trasa do miejsca docelowego jest nieznana. Historycznie termin ten był bardziej szczegółowy i odnosił się do urządzeń obsługujących dwie lub więcej niekompatybilnych technologii komunikacyjnych. Chociaż to specyficzne zastosowanie spadło, dzięki dominacji pakietu protokołów IP, koncentratory IoT są nowoczesnym odpowiednikiem. Podziel się swoimi przemyśleniami w komentarzach poniżej.