Przetaktowywanie pamięci RAM: podstawy

Aby uzyskać najlepszą wydajność komputera, ważne jest, aby uzyskać dobre części. Gdy już masz solidny komputer, często możesz uzyskać lepszą wydajność, nieco dostrajając. Twój procesor, karta graficzna i pamięć RAM mają domyślne poziomy wydajności. Są one generalnie zaprojektowane do pracy w większości scenariuszy, przy założeniu, że moc chłodzenia jest wystarczająca, aby nie spowodować przegrzania. Jeśli jednak masz więcej niż wystarczającą moc chłodzenia, możesz spróbować popchnąć sprawy nieco dalej, przetaktowując.

Mówiąc mądrze, przetaktowywanie niesie ze sobą ryzyko niestabilności systemu i potencjalnego uszkodzenia sprzętu, a nawet awarii sprzętu. Ogólnie rzecz biorąc, ręczne przetaktowywanie spowoduje utratę gwarancji przynajmniej na część, której dotyczy problem. W niektórych przypadkach przetaktowanie jednej części może spowodować utratę gwarancji na inną. Na przykład przetaktowanie pamięci RAM, nawet poprzez włączenie profilu XMP dostarczonego przez producenta, może unieważnić gwarancję przynajmniej niektórych procesorów Intel, ponieważ skutkuje zwiększonym i niestandardowym obciążeniem kontrolera pamięci w procesorze, potencjalnie powodując awarię procesora. Aby zapobiec tego rodzaju awariom, należy zachować ostrożność, zwłaszcza podczas zwiększania napięcia.

Rdzeń każdego przetaktowywania

Wydajność przetaktowywania opiera się głównie na szczęściu i cierpliwych próbach i błędach. Ponieważ komputery PC są wyposażone w szereg różnych urządzeń, to, co działa na niektórych komputerach, może nie działać na innych. Ponadto podkręcane komponenty krzemowe mogą mieć różne poziomy wydajności w tak zwanej loterii krzemowej. Wydajność Twojego sprzętu może po prostu sprowadzić się do Twojego szczęścia w loterii krzemowej.

Ogólnie rzecz biorąc, producenci sortują produkty do różnych „pojemników” wydajności podczas testowania w procesie kategoryzacji. Części lepiej zapakowane zazwyczaj trafiają do produktów z wyższej półki, ponieważ te z niższych pojemników mogą nie być w stanie osiągnąć tych wysokich ustawień. Nie oznacza to, że niższe i tańsze części nie mogą być przetaktowywane w celu uzyskania lepszej wydajności, po prostu nie są one w stanie posunąć się tak daleko, jak części o wyższej wartości.

Jeśli chodzi o twoje rzeczywiste doświadczenie w przetaktowywaniu, kluczem jest wypróbowanie różnych rzeczy, a następnie zweryfikowanie stabilności. Samo uruchomienie komputera nie wystarczy. Możesz mieć ustawienia, które wydają się stabilne, a następnie po godzinach testowania dużego obciążenia wykażą awarię. Waga tych awarii może być różna, od pewnego uszkodzenia danych, przez awarię aplikacji, aż po całkowitą awarię systemu. Podczas przetaktowywania ważne jest, aby zmieniać tylko niewielką liczbę rzeczy, najlepiej tylko jedną, na próbę, aby zmierzyć wydajność w tej próbie i monitorować długoterminową stabilność.

Przetaktowywanie pamięci RAM: XMP

Procesor jest ogólnie najbardziej znaną formą przetaktowywania. Rozpoczęcie i uzyskanie przyzwoitej poprawy wydajności w obciążeniach jedno- lub wielowątkowych jest stosunkowo proste, w zależności od tego, jak się do tego zabierzesz. Przetaktowywanie GPU jest nieco mniej powszechne, ponieważ procesory graficzne już mają tendencję do zbliżania się do limitów temperatury i mocy. Mimo to niewielkie ulepszenia o wartości około 200 MHz można osiągnąć w celu niewielkiego zwiększenia wydajności w grach.

Przetaktowywanie pamięci RAM jest prawdopodobnie najmniej znanym z tych trzech, ale może być najczęściej używanym. Technicznie rzecz biorąc, każda generacja pamięci RAM ma tylko ograniczoną liczbę standardowych prędkości i czasów publikowanych przez organ normalizacyjny JEDEC. Producenci pamięci RAM mogą wytwarzać pamięć RAM, która może przekraczać te standardy, i sprzedawać ją z ustawieniami skonfigurowanymi w profilu XMP. XMP oznacza eXtreme Memory Profile, dzięki czemu słowo „profil” na końcu profilu XMP jest zbędne, ale powszechnie używane.

XMP to doskonała opcja do przetaktowywania pamięci RAM typu plug-and-play. W skrajnym przypadku nie wszystkie systemy mogą być kompatybilne, ale generalnie wystarczy podłączyć pamięć RAM, a następnie co najwyżej włączyć ustawienie XMP w systemie BIOS. Ponieważ profile XMP są zatwierdzone przez dostawców, korzystanie z nich nie powoduje utraty gwarancji na pamięć RAM. Jednak, jak wspomnieliśmy powyżej, może to spowodować utratę gwarancji na procesor. Jeśli chcesz prostego zwiększenia wydajności prawie bez wysiłku, XMP jest doskonały.

Oczywiście profile XMP to często bezpieczny wybór, który sprzedawca jest skłonny zagwarantować. Jednak przy pewnych ręcznych eksperymentach zwykle można je popchnąć dalej. Ponadto XMP pozwala sprzedawcy określić tylko niewielką podsekcję taktowania pamięci RAM, pozostawiając niektóre, które mogą mieć wpływ na wydajność i są gotowe do ręcznego dostrojenia.

Benchmarking i testowanie stabilności pamięci RAM

Zanim przejdziesz do podkręcania pamięci RAM, poza włączeniem XMP, niezbędna jest znajomość podstawowej wydajności pamięci RAM. Będziesz chciał przeprowadzić testy porównawcze pamięci i zapisać te wartości w jakimś formacie, najlepiej w arkuszu kalkulacyjnym. Testy pamięci Aida64 są popularnym narzędziem do testów porównawczych. Pomocne może być również uśrednienie wielu przebiegów testów porównawczych w grach, w które często grasz, zakładając, że mają one funkcję testów porównawczych. Jeśli przeprowadzasz testy porównawcze gier, najlepiej upewnić się, że wąskim gardłem jest procesor, uruchamiając go w niskiej rozdzielczości. Statystyczne różnice w wydajności pamięci RAM będą znacznie trudniejsze do zauważenia, jeśli jesteś w scenariuszu ograniczonym przez GPU.

Chociaż niekoniecznie musisz to robić za każdym razem, gdy zmieniasz dowolne ustawienie. Konieczne jest sprawdzenie, czy ustawienia są stabilne przy długotrwałym obciążeniu. Nawet jeśli nie przeprowadzasz długoterminowego testu warunków skrajnych po każdej zmianie, za każdym razem konieczne jest przeprowadzenie krótkiego testu. W większości przypadków błędy pamięci ujawnią się w trakcie szybkiego, dziesięciominutowego testu warunków skrajnych, więc jest to dobry punkt wyjścia.

Uwaga : Jedynym możliwym wyjątkiem od konieczności testowania każdej zmiany jest moment na początku procesu. Załóżmy, że jesteś pewien, że możesz wprowadzić małe zmiany i nie masz nic przeciwko konieczności ich cofania i ponownego testowania. W takim przypadku generalnie możesz uciec od tego na początku.

Załóżmy na przykład, że zwiększasz częstotliwość zegara o 200 MHz i obniżasz każdy z podstawowych czasów o dwa. W takim przypadku może się okazać, że jest to stabilne, potencjalnie oszczędzając sporo czasu. Staje się to o wiele mniej prawdopodobne, gdy zaczniesz odpowiednio dokręcać taktowanie i napotkasz krawędź stabilności sprzętu.

Długoterminowe testy stabilności

Niestety problemy ze stabilnością pamięci mogą być na tyle rzadkie, że umożliwiają uruchomienie systemu operacyjnego i przeprowadzenie testów porównawczych. Tylko po to, by przewrócić się po 6 godzinach testów warunków skrajnych. Chociaż może to wystarczyć, jeśli chcesz tylko pobić rekord świata w przetaktowywaniu, to nie wystarczy, jeśli chcesz korzystać z komputera.

Chociaż testowanie stabilności i rejestrowanie wydajności może brzmieć i być monotonne i żmudne, jest to konieczne. Jeśli nie przetestujesz stabilności, może dojść do awarii komputera lub uszkodzenia danych, co nigdy nie jest dobre. Bez rejestrowania zmian, które wprowadzasz, i statystyk wydajności, które uzyskujesz przy każdym zmienionym ustawieniu, nie możesz wiedzieć, czy faktycznie coś ulepszasz. Lub które zmiany powinieneś wycofać, jeśli dwie indywidualne różnice są stabilne, ale obie razem nie. Logowanie oznacza również, że możesz zobaczyć i udostępnić ogólny wzrost wydajności po zakończeniu dostosowywania ustawień.

Zwiększenie szybkości zegara

Istnieją dwie główne rzeczy, które można zmienić w podkręcaniu pamięci. Czas przypadający na cykl/cykle na sekundę oraz liczba cykli dla określonych działań. Częstotliwość zegara kontroluje liczbę cykli na sekundę, a im wyższa, tym lepsza, co pozwala na większą przepustowość. Opóźnienie jest iloczynem czasu pojedynczego cyklu zegara i liczby cykli potrzebnych do wykonania określonych działań. Liczba cykli dla tych działań jest oznaczona przez taktowanie pamięci. Niższe liczby są lepsze, ale wraz ze wzrostem szybkości zegara pamięci czasy mogą i generalnie muszą również wzrosnąć.

Na przykład, jeśli masz pamięć DDR4-3200 z taktowaniem CL równym 16 i pamięć DDR5-6400 z taktowaniem CL równym 32, ta ostatnia będzie miała dwukrotnie większą przepustowość. Dzieje się tak, ponieważ działa z dwukrotnie większą szybkością zegara, umożliwiając dwa razy więcej transferów na sekundę. Rzeczywiste opóźnienie pamięci będzie jednak takie samo. Dzieje się tak, ponieważ czasy są zliczane w pojedynczych cyklach zegara, a nie wartości bezwzględne. Opóźnienie jest takie samo, ponieważ podwojone taktowanie CL jest anulowane przez skrócenie o połowę czasu pojedynczego cyklu zegara.

Uwaga : Jak zostanie to wkrótce omówione, CL jest tylko jednym z wielu czasów i chociaż może mieć wpływ, nie jest jedyną miarą opóźnienia pamięci.

Poluzowanie rozrządu

Możesz zwiększyć przepustowość, zwiększając prędkość zegara tak wysoko, jak to możliwe. Możesz spróbować zachować takie same czasy, ale prawdopodobnie nie zajdziesz w ten sposób zbyt daleko, ponieważ czasy będą o wiele za ciasne. Będziesz musiał poluzować taktowanie, aby jeszcze bardziej zwiększyć szybkość zegara. Możesz je dokręcić później, ale chcesz to zrobić z maksymalną możliwą częstotliwością zegara.

Jeśli chcesz zaoszczędzić trochę czasu, spróbuj wyszukać czasy dla szybszych prędkości pamięci oferowanych przez tego samego dostawcę w tym samym zakresie pamięci. To może dać ci doskonałe miejsce do rozpoczęcia. Może być jednak konieczne dalsze poluzowanie synchronizacji. Załóżmy, że Twoja marka nie ma szybszego wariantu. W takim przypadku możesz odnieść sukces, szukając statystyk innych marek, które używają tego samego DRAM IC OEM i wariantu matrycy. Mimo to zwiększanie taktowania proporcjonalnie do zmiany częstotliwości zegara może być łatwiejsze, a jeśli to konieczne, przesuwanie ich nieco wyżej.

Sprzęt pamięci

Chociaż technicznie nie można przetaktowywać, ustawienie pamięci może znacząco wpłynąć na stabilność. Może również zachęcić cię do unikania przesuwania zegarów w określonym zakresie. Domyślnie pamięć działa ze stosunkiem szybkości zegara 1:1 z kontrolerem pamięci. W miarę zwiększania szybkości zegara pamięci znacznie wzrasta obciążenie kontrolera pamięci. Zwiększa to produkcję ciepła i wymagania dotyczące napięcia. Wysoka temperatura i napięcie mogą powodować problemy ze stabilnością. W najgorszym przypadku może zabić kontroler pamięci, a tym samym procesor. Dlatego podkręcanie pamięci może potencjalnie unieważnić gwarancję na procesor.

Gear 2 ustawia kontroler pamięci w stosunku 1:2 z zegarem pamięci. To znacznie zmniejsza obciążenie kontrolera pamięci, ale wprowadza dodatkowe opóźnienie. Ogólnie rzecz biorąc, punkt, w którym musisz włączyć bieg 2 ze względu na stabilność, przypada na 3600 MT. Niestety, kara za opóźnienie oznacza, że ​​do około 4400 MT występuje rzeczywisty spadek wydajności. Jeśli możesz uruchomić swoją pamięć w stabilnej konfiguracji powyżej 4400 MT, Gear 2 jest idealny. Ale jeśli możesz przekroczyć 3600 MT, ale nie 4400 MT, cofnij prędkość zegara do 3600 MT. Zamiast tego skupiasz się na dalszym dokręcaniu taktowania pamięci.

Uwaga: Gear 4 jest technicznie oferowany dla DDR5. Ustawia stosunek na 1:4 z tych samych powodów z tymi samymi wadami. Obecna pamięć DDR5 nie jest wystarczająco szybka, aby korzystać z zalet Gear 4.

Opóźnienie CAS

Standardowa miara opóźnienia pamięci RAM pochodzi z opóźnienia CAS. Jest to często skracane do CL, tCAS lub tCL. Jak omówiliśmy w naszym ostatnim przewodniku po taktowaniu pamięci , tCL mierzy, jak szybko pamięć RAM może zapewnić dostęp do kolumny w już otwartym rzędzie. Podobnie jak prawie wszystkie taktowania pamięci, niższe jest lepsze, chociaż można spodziewać się skalowania w górę wraz ze wzrostem częstotliwości zegara. Obniżając tę ​​wartość, zawsze utrzymuj ją na stałym poziomie. Liczby nieparzyste wydają się być znacznie mniej stabilne.

Uwaga: To skalowanie w górę wraz ze wzrostem szybkości zegara dla tCL i wszystkich innych taktowań pamięci wynika z zapisu. Czasy są miarami liczby cykli zegara potrzebnych do zrobienia czegoś. Bezwzględny czas potrzebny do zrobienia czegoś nie zmienia się wraz ze wzrostem częstotliwości zegara. Na przykład pamięć RAM może otworzyć kolumnę tylko w 10 nanosekund. Twoje czasy muszą po prostu odzwierciedlać czas bezwzględny w cyklach zegara.

Opóźnienie RAS do CAS

tRCD to minimalna liczba cykli procesora potrzebnych do otwarcia wiersza, przy założeniu, że żaden wiersz nie jest otwarty. Można to podzielić na tRCDWR i tRCDRD, które oznaczają odpowiednio zapisy i odczyty. Dwie wartości powinny być takie same, jeśli wartości są rozdzielone powyżej. Wartości te niekoniecznie muszą być równe i zazwyczaj będą nieco wyższe niż tCL.

Czas aktywacji wiersza

tRAS to minimalna liczba cykli między otwarciem rzędu a wydaniem polecenia wstępnego ładowania w celu ponownego zamknięcia. W przeszłości było to zbliżone do wartości tRCD + tCL. Jednak w przypadku obecnych modułów DDR5 wydaje się, że jest on ustawiony bliżej tRCD + (2x tCL). Nie jest jasne, czy jest to brak optymalizacji, biorąc pod uwagę brak dojrzałości platformy, czy konieczna zmiana platformy. W zależności od platformy możesz odnieść sukces w dokręcaniu tego licznika czasu.

Czas cyklu bankowego

tRC to liczba cykli potrzebnych rzędowi do zakończenia całego cyklu. Powinien być ustawiony na co najmniej tRAS + tRP. Nie wspomnieliśmy o tRP. Tutaj dokręcanie nie ma bezpośredniego wpływu na wydajność. Jest to minimalna liczba cykli wymagana do wykonania polecenia ładowania wstępnego w celu zamknięcia rzędu.

Opóźnienie RAS do RAS

tRRD określa minimalną liczbę cykli między poleceniami „aktywacji” dla różnych banków na fizycznej randze pamięci DRAM. Tylko jeden wiersz może być otwarty na bank. Jednak w przypadku wielu banków można jednocześnie otworzyć wiele wierszy, chociaż tylko z jednym można jednocześnie wchodzić w interakcję. Pomaga to w wykonywaniu poleceń potokowych. Minimalna wartość dozwolona przez kontroler pamięci to 4 cykle. Można to podzielić na dwa oddzielne taktowania, tRRD_S i tRRD_L, które odpowiednio oznaczają krótki i długi. Odnoszą się one do tRRD podczas uzyskiwania dostępu do banków odpowiednio w różnych grupach banków lub w tej samej grupie banków. Wartość krótka powinna zachować minimalną wartość 4 cykli. Długa wartość jest zwykle dwa razy większa niż krótka, ale może być możliwe dalsze zawężenie.

Cztery okna aktywacji

tFAW, czasami nazywany piątym oknem aktywacji, określa okno czasu, w którym można wydać tylko cztery polecenia aktywacji. Dzieje się tak, ponieważ pobór mocy podczas otwierania rzędu jest znaczny. Wykonanie więcej niż czterech aktywacji w tym okresie obrotowym może spowodować, że piąta aktywacja będzie miała tak niską dostępną moc, że nie będzie w stanie wiarygodnie odczytać wartości w rzędzie. Powinno to wynosić co najmniej 4x tRRD_s. Niższe wartości będą ignorowane.

Polecenie odświeżania czasu

tRFC to minimalna liczba cykli, które musi wykonać polecenie odświeżania. DRAM, będąc dynamicznym, musi regularnie odświeżać komórki pamięci, aby nie utraciły ładunku. Proces odświeżania oznacza, że ​​bank musi pozostać bezczynny przez co najmniej cały czas trwania tRFC. Oczywiście może to mieć wpływ na wyniki, zwłaszcza w przypadku niewielkiej liczby banków. Liczba ta jest zwykle stosunkowo konserwatywna i generalnie można ją nieco zmniejszyć. Zbytnie zaostrzenie tRFC doprowadzi do powszechnych problemów z uszkodzeniem pamięci.

Interwał odświeżania czasu

tREFI jest wyjątkowy wśród wszystkich czasów DRAM z dwóch powodów. Po pierwsze, jedynym czasem jest wartość średnia, a nie minimalna lub dokładna. Po drugie, jest to jedyna wartość, którą musisz zwiększyć, aby uzyskać zwiększoną wydajność. tREFI to średni czas między cyklami odświeżania, zdefiniowany pod względem długości za pomocą tRFC. Ta wartość będzie znacznie wyższa niż kiedykolwiek wcześniej. Chcesz, aby był jak najwyższy i jednocześnie stabilny. Typowe wartości mieszczą się w zakresie od dziesięciu do trzydziestu tysięcy cykli. Jednak może być stabilny z maksymalną wartością 65534. Ta wartość musi być większa niż tRFC. Obecnie platforma AMD w ogóle nie eksponuje tej wartości, a wsparcie może być ograniczone na platformach Intela.

Jak w przypadku każdego innego pomiaru czasu, niezwykle ważne jest przeprowadzenie długoterminowego testu stabilności w celu sprawdzenia, czy jakakolwiek zaktualizowana wartość tREFI jest stabilna. Zdecydowanie powinieneś zacząć wysoko i schodzić w dół. Pamiętaj, że trochę za wysoka liczba może zająć kilka godzin, zanim pojawią się problemy ze stabilnością. Inną rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że szybkość zaniku ładunku w komórce DRAM wzrasta wraz ze wzrostem temperatury. Oznacza to, że jeśli zamierzasz uzyskać wysoki tREFI, być może będziesz musiał zmniejszyć napięcie. Może być również konieczne upewnienie się, że pamięć RAM ma dobry przepływ powietrza. W niektórych przypadkach, przy ledwo stabilnych konfiguracjach, zmiana temperatury między porami roku lub w pomieszczeniu podczas długich biegów może przechylić ostrożną równowagę. Może to spowodować, że wcześniej stabilna konfiguracja będzie niestabilna.

Bezpieczne napięcie

Napięcie jest zawsze niezbędne do podkręcania. Wyższe napięcie zwykle oznacza większą szansę na stabilne przetaktowanie. Wyższe napięcie ma również tendencję do znacznego zwiększania produkcji ciepła. Zwiększa to również ryzyko zabicia sprzętu, więc bądź ostrożny. Niestety nie ma jednej bezpiecznej wartości. Dzieje się tak, ponieważ istnieje wielu producentów OEM układów scalonych pamięci, których układy pamięci działają inaczej. Częściowo dzieje się tak również dlatego, że wiele ustawień napięcia może – z pożytkiem – różnić się nazwą. Zwykle nie chcesz zbytnio zwiększać tych wartości.

W przypadku DDR4 1,35 V powinno generalnie wystarczyć do wszystkiego. Niektóre układy scalone DDR4 DRAM mogą być doskonale stabilne nawet przy codziennym użytkowaniu przy napięciu 1,5 V. W niektórych przypadkach trochę więcej też może być bezpieczne. W przypadku pamięci DDR5 zalecenia dotyczące prądu i napięcia są takie same. Biorąc pod uwagę niedojrzałość platformy, może się to zmienić z czasem.

Uwaga: Przed zwiększeniem napięcia znamionowego w systemie BIOS należy zawsze sprawdzić dokładny termin, aby wiedzieć, co się zmienia. Pamiętaj, że zwiększenie napięcia może w 100% zabić procesory, pamięć RAM i inny sprzęt, jednocześnie unieważniając gwarancję.

Zachowaj szczególną ostrożność, jeśli domyślna wartość jest daleka od 1,35 V, ponieważ może to oznaczać, że robisz coś źle. Nie ma tu żadnych zabezpieczeń ani kontroli poczytalności. BIOS założy, że wiesz, co robisz i zaakceptuje ryzyko, że możesz zabić sprzęt.

Ryzykowne napięcie i niedostateczne napięcie

Załóżmy, że musisz zwiększyć napięcie powyżej 1,35 V, aby osiągnąć stabilność. W takim przypadku warto sprawdzić, który wariant kości DRAM IC OEM posiadasz. Gdy już to wiesz, możesz przeszukać fora dotyczące przetaktowywania pamięci, aby zobaczyć zalecane limity napięcia do codziennego użytku. Pamiętaj, że Twój przebieg może się różnić pod względem wydajności, stabilności i – co najważniejsze – nie zabijania sprzętu.

Chociaż możesz być w stanie zapewnić większe napięcie niż jest to zalecane, najlepiej bezpiecznie i bez żadnych problemów. Ogólnie najlepiej jest nieco obniżyć zalecane wartości. Dla większości ludzi ta ostatnia odrobina dodatkowej wydajności, którą można wycisnąć poprzez przetaktowywanie i podkręcanie do granic możliwości, nie jest warta nieznanego ryzyka zniszczenia sprzętu i jego wymiany.

Po wybraniu stabilnego przetaktowania pamięci RAM warto poeksperymentować z ponownym zmniejszeniem napięcia. Undervolting to proces zmniejszania napięcia roboczego. Zwykle pozwala sprzętowi działać chłodniej i bezpieczniej. Jest to bardziej krytyczne w przypadku podkręcania procesora i karty graficznej. Tam obniżenie temperatury może pozwolić na nieznaczny wzrost szczytowych prędkości zegara. Prędkości pamięci RAM nie dostosowują się jednak do takiej temperatury. Zmniejszenie napięcia pamięci RAM, zwłaszcza po zwiększeniu go na początku procesu przetaktowywania, po prostu zmniejsza ryzyko śmierci sprzętu i obniża temperaturę pracy.

Inne terminy

Istnieje wiele innych drugorzędnych i trzeciorzędowych timingów, którymi możesz się bawić. Te, które wymieniliśmy powyżej, są jednak tymi, które zwykle dają najbardziej znaczący wzrost wydajności. Skonfigurowanie wszystkich tych wartości do możliwie najściślejszych ustawień.

Przez cały czas sprawdzanie stabilności może zająć dni, a nawet tygodnie ciężkiej pracy, co jest ogólnie minimalną poprawą wydajności. Ograniczając zmiany do wspomnianych ustawień, możesz uzyskać największą poprawę przy minimalnym nakładzie czasu. Nie należy rozumieć, że proces będzie krótki, jeśli tylko dostosujesz zalecane ustawienia. Będzie szybciej, ale nie krótko.

Wniosek

Istnieje wiele sposobów na poprawę wydajności pamięci RAM. Pojedynczo większość ustawień spowoduje minimalną poprawę wydajności, ale w połączeniu możliwe są dobre ulepszenia. Dla absolutnie początkujących, XMP jest drogą do zrobienia. Jest doskonałym rozwiązaniem typu plug-and-play, które wystarczy włączyć.

Jeśli chcesz pójść trochę dalej, zwiększenie częstotliwości i zmniejszenie opóźnienia CAS to ogólnie zalecane szybkie i łatwe wygrane. Po tym, stajesz się dość dogłębny. Proces optymalizacji może zająć tygodnie pracy, aby osiągnąć limit twojego sprzętu.

Ważne jest również, aby zachować ostrożność. Overclocking może zabić sprzęt, zwłaszcza jeśli za bardzo zwiększysz napięcie. Dopóki mieścisz się w rozsądnych granicach, możesz wycisnąć przyzwoitą ilość dodatkowej wydajności z komputera bez żadnych kosztów finansowych. Co jest wygraną w naszej książce.