Wat is een thumbdrive?

Een USB-stick is een van de vele namen die worden geassocieerd met USB-flashgeheugensticks. Er zijn veel verwante generieke en merkspecifieke namen, waarvan een redelijk uitgebreide lijst te vinden is op de pagina met alle termen die verwijzen naar het Wikipedia-artikel. De term "Thumb Drive" is ontstaan ​​omdat de afmetingen van een standaard USB-geheugenstick ongeveer gelijk zijn aan die van een gemiddelde volwassen menselijke duim.

Gebruik Cases en Concurrentie

Thumb drives zijn een vorm van verwisselbare opslagmedia. Ze vervingen optische opslagmedia zoals cd's en dvd's als de verwisselbare opslagmedia bij uitstek. Ze waren ook de laatste spijker in de doodskist voor de vervanging van diskettes door optische opslagmedia.

In tegenstelling tot diskettes boden thumbdrives aanzienlijk meer opslagruimte en verbeterde prestaties, allemaal in een kleinere vormfactor. Thumbdrives zijn ook niet gevoelig voor magnetische velden of andere elektromagnetische interferentie en hebben geen bewegende delen waardoor ze duurzamer zijn.

In vergelijking met optische media bieden USB-sticks een grotere opslagcapaciteit, hogere lees- en schrijfsnelheden en kleinere vormfactoren. Optische media zijn kwetsbaar voor krassen, terwijl USB-sticks over het algemeen goed worden beschermd in standaard metalen of plastic behuizingen en verder robuust kunnen worden gemaakt.

Thumbdrives zijn handig voor het overbrengen van bestanden van het ene apparaat naar het andere wanneer fysieke toegang tot beide mogelijk is. In de moderne wereld kunnen kleine bestanden, zoals afbeeldingen of documenten, sneller via internet worden overgedragen. Grotere bestanden hebben echter te maken met relatief lage internetsnelheden en vereisen toegang tot een cloudhostingservice.

Externe harde schijven zijn redelijke alternatieven als het gaat om substantiële USB-sticks. Opties hebben veel grotere capaciteiten en kunnen de nieuwste high-speed USB-standaarden ondersteunen. Externe harde schijven kunnen ook goedkoper zijn dan grote USB-sticks. Thumbdrives winnen nog steeds op het gebied van draagbaarheid, hoewel externe m.2 SSD's aardig in de buurt kunnen komen.

Tijdlijn

Flash-geheugen is begin jaren tachtig uitgevonden. De eerste USB-sticks werden verkocht in het jaar 2000. De eerste USB-sticks maakten gebruik van de USB 1.1-interface, waardoor de prestaties werden beperkt tot ongeveer 1,5 MB/s bij overdracht via de lucht. In 2002 waren USB-sticks beschikbaar met USB 2.0, die snelheden van ongeveer 35 MB/s bieden, rekening houdend met overheadkosten. Aangezien nieuwere generaties van het USB-protocol zijn gestandaardiseerd, hebben thumbdrives meestal gevolgd. USB 3-thumbdrives gebruiken nu elke dag de USB-A- en USB-C-connectoren.

Een standaard USB-stick kan 8, 16 of 32 GB opslagruimte hebben. Er zijn echter veel grotere modellen beschikbaar, met tot wel 2 TB opslagruimte. Modellen met een uitzonderlijk hoge capaciteit van USB-sticks hebben vaak een hogere prijs, zoals je zou verwachten. Dit kan externe harde schijven met vergelijkbare capaciteit goedkoper maken. Externe M.2 SSD's zijn misschien niet noodzakelijkerwijs in staat om op prijs te concurreren, omdat ze zelf redelijk high-end zijn. Ze kunnen echter nog meer opslagruimte bieden en ondersteunen waarschijnlijk hogere overdrachtssnelheden.

Risico's om te overwegen

Wanneer u een bekende USB-stick gebruikt, moet u rekening houden met twee risico's. De eerste is dat de thumb drive vrij klein is, waardoor hij gemakkelijk kwijt kan raken. Veel USB-sticks hebben een bevestigingspunt voor een sleutelhanger die kan helpen om ze bij te houden. Het tweede risico is het verbinden van een bekende USB-stick met een niet-vertrouwd apparaat. Van sommige malware is bekend dat ze thumbdrives opportunistisch infecteren en gebruiken om zich naar andere computers te verspreiden.

Bij een onbekende USB-stick zijn er nog meer risico's. Zonder hem op een computer aan te sluiten, is er geen manier om de inhoud van de schijf te kennen. Helaas kan malware zichzelf lanceren en uw computer automatisch infecteren. Dit kan zelfs gebeuren als u de USB-stick onmiddellijk scant met een antivirusprogramma nadat u de schijf hebt aangesloten.

Hoewel het niet direct relevant is voor de gemiddelde persoon, wordt aangenomen dat het Stuxnet-virus in een Iraanse nucleaire installatie is geïntroduceerd omdat een nieuwsgierige medewerker een geïnfecteerde USB-stick heeft aangesloten die opzettelijk op de parkeerplaats was gevallen.

Helaas is malware niet de slechtst mogelijke uitkomst met betrekking tot onbekende USB-sticks. USB Killer is een hardwareplatform dat is ontworpen om eruit te zien als een USB-stick; het heeft geen opslag. In plaats daarvan is het voorzien van condensatoren. Deze condensatoren worden opgeladen vanaf de 5V-pin wanneer ze op een USB-poort zijn aangesloten; na een korte oplaadperiode ontladen ze ongeveer 200V in de USB-datalijnen.

Dit kan - en is bedoeld om - het circuit te braden. In veel gevallen breekt hierdoor niet alleen de USB-poort, maar breekt ook de moederbord-chipset de computer kapot. Hoewel het mogelijk is om het moederbord in een desktopcomputer te vervangen, moet meestal de hele computer worden vervangen.

Conclusie

Een USB-stick is een van de vele termen voor een USB-flashdrive of USB-geheugenstick en is een vorm van verwisselbare opslag. De naam komt van het feit dat ze meestal ongeveer zo groot zijn als een duim. Sommige nieuwe modellen kunnen er zelfs uitzien als een afgehakte duim.

De opslagcapaciteit varieert van enkele gigabytes tot twee terabytes. Veel USB-sticks werken op USB 3.0-snelheden, maar kunnen nog steeds worden beperkt tot USB 2.0-prestaties. Wees voorzichtig bij interactie met niet-vertrouwde apparaten, aangezien USB-sticks kunnen worden geïnfecteerd met malware.