Wat is een toewijzingseenheid?

Wanneer u voor het eerst een nieuwe harde schijf krijgt, is een van de dingen die u mogelijk moet doen, deze formatteren. Dit past een basisstructuur toe op de schijf die het besturingssysteem kan gebruiken om gegevens op te slaan. Sommige bestandssystemen worden ondersteund tussen besturingssystemen en zijn dus ideaal voor gebruik in verwisselbare stations die bedoeld zijn om platformonafhankelijk te worden gebruikt. Sommige zijn platformspecifiek, inclusief het standaard bestandssysteemformaat voor zowel Windows als Mac OS.

Wanneer u uw schijf formatteert, is een van de vragen die u wordt gesteld de grootte van de toewijzingseenheid die u wilt gebruiken. In Windows is de standaardwaarde voor de meeste schijven tenminste 4 KB. Maar u kunt dat desgewenst handmatig wijzigen, hoger en lager. De echte vraag is, zou je?

Wat is een toewijzingseenheid?

Opslagschijven zijn opgesplitst in veel kleinere secties om ze beter beheersbaar te maken. Elk van deze secties is één toewijzingseenheid groot. De toewijzingseenheid is de eenheid van bestandsgrootte op de schijf. Ongeacht de grootte, elk bestand neemt een perfect veelvoud van de allocatie-eenheid in beslag.

Met de standaard toewijzingseenheid van 4 KB nemen alle bestanden een veelvoud van 4 KB in beslag op de schijf. Elke ruimte tot het volgende veelvoud van een bestandsgrootte van 4 KB is in wezen verspild en onbruikbaar. Dus waarom zou u de allocatie-eenheid niet zo klein mogelijk instellen? Het belangrijkste probleem is dat dit de complexiteit van het bestandsopslagsysteem vergroot; er zijn veel meer allocatie-eenheden voor de drive om bij te houden. Bovendien vergroten kleinere toewijzingseenheden de kans op fragmentatie als u een HDD gebruikt. Dit heeft een negatieve invloed op de prestaties van de harde schijf, die aanzienlijk worden beïnvloed door niet-sequentiële bewerkingen. Dit specifieke effect zal veel lager zijn op SSD's die geen prestatieverlies lijden door fragmentatie.

optimalisaties

Het hebben van een grote toewijzingseenheid betekent dat er meer ruimte verloren gaat voor elk bestand dat u op de schijf hebt. Dit betekent dat het effect van grote allocatie-eenheden minder een probleem zou moeten zijn bij grote schijven. Het betekent ook dat het minder een probleem zou moeten zijn als u voornamelijk of uitsluitend grote bestanden opslaat.

Als u bijvoorbeeld een toewijzingseenheid van 2 MB gebruikt, verliest u gemiddeld 1 MB per bestand. Als u alleen grote videobestanden op de harde schijf opslaat, is het onwaarschijnlijk dat u veel megabytes kwijtraakt. Omgekeerd, als u de schijf voornamelijk gebruikt voor grote aantallen kleinere bestanden, verliest u veel meer megabytes aan ongebruikte ruimte. Als je enorm veel opslagruimte hebt, is het sluiten van ruimte niet zo'n probleem. Als je echter een klein opslagstation hebt, zoals een vroege USB-stick, heb je misschien zo weinig ruimte dat zelfs een verlies van gemiddeld 2 KB per bestand een probleem is.

Interessant is dat Windows rekening houdt met de schijfgrootte bij het voorstellen van de standaard toewijzingseenheid. Microsoft documenteert hier de werkelijke cijfers. In de standaard NTFS-bestandsindeling is de standaard toewijzingseenheid 4 KB voor elke schijf tot 16 TB. Omdat schijven van 16 TB zeldzaam en buitensporig duur zijn, zullen de meeste mensen alleen deze standaardwaarde hebben gezien. De standaard toewijzingseenheid verandert in 8, 16, 32 en vervolgens 64 KB bij een schijfcapaciteit van 16, 32, 64 en 128 TB.

Alleen jij kunt zeggen welk type bestanden je op je schijf wilt opslaan. Als het een schijf voor algemeen gebruik is, heb je waarschijnlijk een mix van grote en kleine bestanden. Een toewijzingseenheid van 4 KB wordt over het algemeen als optimaal beschouwd voor de meeste schijven.

Conclusie

Een toewijzingseenheid is een onderdeel van het bestandsindelingssysteem waarin een opslagstation is geformatteerd. In het standaard bestandsindelingssysteem van Windows hebben alle schijven onder de 16 TB een standaard toewijzingseenheid van 4 KB. De toewijzingseenheid is de opslageenheid die een bestand op de schijf kan innemen. Dit betekent dat als je eindigt met een bestand dat één byte kleiner is dan 4 KB, het 4 KB op de schijf in beslag neemt. Als je eindigt met een schijf van 1 byte van meer dan 4 KB, zal dat bestand twee allocatie-eenheden in beslag nemen en 8 KB aan schijfruimte in beslag nemen.

Gemiddeld is de helft van de toewijzingseenheid leeg voor elk bestand op de schijf. Het verkleinen van de grootte van de toewijzingseenheid vergroot de complexiteit van het beheer van het bestandssysteem, aangezien dit resulteert in meer eenheden. Doen kan ook van invloed zijn op de prestaties van de harde schijf, omdat het kan leiden tot meer fragmentatie. De grootte kan de prestaties enigszins verbeteren, maar kan er ook voor zorgen dat er meer ruimte per bestand verloren gaat. Over het algemeen wordt een toewijzingseenheid van 4 KB als minimaal beschouwd, en dat verandert pas echt bij schijven van meer dan 16 TB.