Wyjaśnienie: różnica między HDR, HDR10 i Dolby Vision

W ciągu ostatnich kilku lat zaobserwowaliśmy znaczny postęp w technologii telewizyjnej. Od wyższych rozdzielczości po ulepszenia technologii paneli – dzisiejsze telewizory potrafią znacznie więcej, niż można było oczekiwać od ich poprzedników około 5–10 lat temu.

Jednym z największych osiągnięć na tej liście jest pojawienie się technologii High Dynamic Range (HDR) i jej różnych podformatów. W tym objaśnieniu postaramy się odpowiedzieć na kilka kluczowych pytań, w tym o to, o co chodzi w HDR, i objaśnić popularne standardy, takie jak HDR10, HDR10+, HLG i Dolby Vision.

Zanim jednak przejdziemy do wyjaśnień, zalecamy również zapoznanie się z niektórymi z naszych obszernych relacji na temat telewizorów.

A teraz, mając to już za sobą, przejdźmy do przyjemniejszych rzeczy.

Co to jest HDR?

Zacznijmy od najważniejszego pytania: czym jest HDR?

Krótko mówiąc, HDR to technika masteringu treści, która zapewnia imponującą jakość obrazu w porównaniu z sygnałami nadawczymi starszej generacji. HDR poprawia kolory i kontrast w ramce, aby poprawić ogólną jakość obrazu.

Treść zmasterowana w formacie HDR zawiera więcej danych niż zawartość SDR i jako taka może wyświetlać szerszą gamę kolorów i większy kontrast między ciemnymi i jasnymi obszarami kadru. Takie treści są zazwyczaj opracowywane tak, aby wykorzystać szeroką gamę kolorów, wysoki kontrast i jasne światła w celu połączenia efektownych filmów na ekranie.

Jedną ważną rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że aby HDR działał, wymaga wsparcia z dwóch stron – zarówno telewizji, jak i treści zmasterowanej w HDR. Na szczęście oba są dziś szeroko dostępne, a usługi przesyłania strumieniowego oraz konsole do gier, takie jak PlayStation i Xbox, obsługują HDR.

Niezależnie od segmentu budżetowego większość współczesnych telewizorów obsługuje także odtwarzanie HDR. Jeśli więc szukasz dobrego telewizora do odtwarzania treści HDR, nie powinieneś napotkać problemów. Jednak ważne jest, aby zrozumieć, że sama obsługa HDR lub jednego z jego podformatów to nie wszystko, czego szukasz.

Jakość odtwarzania treści HDR zależy w dużej mierze od telewizora i jego panelu. W związku z tym treści HDR niekoniecznie muszą wyglądać tak dobrze na konkretnym telewizorze budżetowym, jak na drogim. Dzieje się tak dlatego, że nie wszystkie telewizory są sobie równe, a opcje budżetowe zwykle obejmują panele, które nie są w stanie pokryć szerokiej gamy kolorów, osiągnąć wysokich współczynników kontrastu ani osiągnąć olśniewających poziomów jasności.

Jeśli więc szukasz nowego telewizora, który sprawi, że treści HDR będą wyglądać tak, jak powinny, upewnij się, że panel telewizora może pokryć prawie cały – jeśli nie cały – kontenery kolorów, takie jak DCI-P3 i BT.2020 . Co więcej, zapewnia również wysoki współczynnik kontrastu rzędu dziesiątek tysięcy i wysoką jasność, która sięga, jeśli nie przekracza, 1000 nitów.

HDR10, HDR10+ i więcej: dekodowanie podformatów

W ciągu ostatnich kilku lat byliśmy świadkami masteringu treści HDR w różnych formatach. Twórcy treści zazwyczaj podczas masteringu trzymają się jednego lub dwóch podformatów HDR. Należą do nich HDR10, HDR 10+ lub Dolby Vision.

W zależności od marki i kwoty, jaką jesteś skłonny wydać, możesz spodziewać się obsługi aż dwóch z powyższych formatów w swoim telewizorze. Zazwyczaj wybieraną kombinacją jest HDR10 i Dolby Vision w telewizorach z najwyższej półki, takich jak Sony i LG, podczas gdy Samsung unika Dolby Vision i w swoich telewizorach trzyma się HDR10 i HDR10+.

Oprócz nich istnieje również HLG. Jest to format używany przez nadawców do wyświetlania treści w formacie HDR. Sytuacja wciąż nabiera tempa i obecnie na pokładzie pociągu HLG nie ma wielu nadawców.

Jednak większość telewizorów ze średniej i wyższej półki zaczęła już dodawać obsługę tego formatu, przygotowując się na jego większą popularność w przyszłości.

HDR10 kontra HDR10+

HDR10 jest obecnie prawdopodobnie najpopularniejszym podformatem HDR. Jest to otwarty standard, stworzony w 2015 roku, szeroko stosowany przez producentów telewizorów i serwisy streamingowe. Ogólna zasada jest taka, że ​​jeśli istnieje treść zmasterowana w HDR, najprawdopodobniej będzie ona dostępna w HDR10.

Aby treść mogła zostać uznana za zgodną z HDR10, musi spełniać podstawowe standardy, w tym podpróbkowanie kolorów 4:2:0, maksymalną jasność 10 000 nitów, 10-bitową głębię i wykorzystanie przestrzeni kolorów BT.2020. Jeśli dana treść odpowiada tym konkretnym standardom, można ją nazwać gotową na HDR10.

Z kolei HDR10+ powstał w 2017 roku i wykorzystuje 10-bitową głębię, maksymalną jasność 10 000 nitów i podpróbkowanie kolorów 4:2:0. Jednak, co dziwne, wykorzystuje bardziej przestarzały profil gamy kolorów – Rec. 2100.

Mimo to uważa się, że jest to bardziej zaawansowany format HDR z jednego głównego powodu — jest to typ metadanych.

HDR10 wykorzystuje statyczne metadane dla treści. Dla porównania, HDR10+ wykorzystuje dynamiczne metadane, które umożliwiają mapowanie dynamicznych tonów kolorów pomiędzy klatkami, zapewniając bardziej realistyczne i wciągające wrażenia wizualne. Ten ostatni daje HDR10+ wyraźną przewagę nad HDR10.

Dolby Vision: najlepszy podformat HDR?

Dolby Vision to prawdopodobnie najlepszy obecnie dostępny podformat HDR. Zmasterowane w nim treści są powszechnie dostępne na większości platform streamingowych. Został stworzony w 2014 roku, aby zapewnić kinową jakość obrazu w telewizorach.

Dolby Vision oferuje obsługę dużej głębi kolorów wynoszącej 12 bitów — ponad 68 miliardów kolorów w porównaniu do 1 miliarda kolorów obsługiwanych przez 10-bitowe formaty kolorów. Obsługuje szczytowe poziomy jasności do 10 000 nitów i podobnie jak format HDR10 może wyświetlać kolory w kontenerze BT.2020.

Oferuje jednak istotną aktualizację w stosunku do HDR10, oferując dynamiczną obsługę metadanych. Pomaga to telewizorowi dynamicznie obsługiwać kolory i jasność dla danej klatki oraz optymalizować efekt HDR klatka po klatce, zapewniając znacznie bardziej wciągające wrażenia wizualne niż w przypadku treści zmasterowanych w HDR10.

Jeśli chodzi o jakość obrazu, Dolby Vision jest obecnie prawdopodobnie najlepszym podformatem HDR, ponieważ oferuje znacznie większą szerokość pasma kolorów niż formaty HDR10 i HDR10+, a także zapewnia obsługę dynamicznych metadanych, takich jak ten ostatni. Co więcej, jego szerokie zastosowanie zarówno przez twórców treści, jak i producentów telewizorów z pewnością czyni go najlepszym formatem HDR.