Zmień rozmiar puli pamięci ZFS na FreeBSD / TrueOS

Podczas aktualizacji instancji VPS na Vultr system plików Linux jest automatycznie zmieniany. Podczas uruchamiania FreeBSD z zaawansowanym systemem plików ZFS wymagana jest ręczna praca. W tym przewodniku założono, że nasze konto właśnie zostało zaktualizowane, aby zawierało więcej miejsca do przechowywania, i omówiono kroki zmiany rozmiaru woluminu ZFS. W tym przykładzie zakładamy instalację FreeBSD lub TrueOS z ZFS jako głównym systemem plików. Ten samouczek powinien działać w przypadku podobnych systemów operacyjnych, takich jak FreeNAS.

Najpierw poznamy rozmiar i układ dysku twardego. Odtąd będziemy zakładać, że naszym dyskiem twardym jest urządzenie „vtbd0”, pierwszy dysk twardy w instalacji FreeBSD. Aby odkryć rozmiar i układ vtbd0, używamy gpartpolecenia.

gpart show

Zobaczysz jeden wiersz wskazujący rozmiar dysku i jego status. Status, który zobaczymy na końcu pierwszego wiersza po zmianie rozmiaru dysku, jest „uszkodzony”. Po tym wierszu stanu pojawią się trzy wiersze informujące o tym, jakie partycje znajdują się na dysku, jakie systemy plików są używane i jaki jest rozmiar każdej partycji. Pierwsza partycja prawdopodobnie będzie partycją „BIOS-boot”, druga to nasz wolumin ZFS, a trzecia to często przestrzeń wymiany. Jest to układ, który przyjmiemy na potrzeby tego przykładu. Każda partycja ma przypisany numer indeksu. W takim przypadku numery indeksów to „1” dla partycji rozruchowej systemu BIOS, „2” dla woluminu ZFS i „3” dla wymiany. Twój układ i numery indeksów mogą się różnić.

Następną rzeczą, którą musimy zrobić, jest odzyskanie układu dysku, aby nie był już wyświetlany jako „uszkodzony”. Uruchom następujące polecenie:

gpart recover vtbd0

Powinniśmy natychmiast zobaczyć komunikat „Odzyskano vtbd0”. Sprawdź dwukrotnie stan dysku, uruchamiając gpart showponownie. Następnym krokiem jest obsługa partycji wymiany. Jeśli nasza partycja wymiany pojawi się po puli ZFS na dysku, może przeszkadzać w zwiększaniu się wolumenu ZFS. Zrobimy zamianę offline i usuniemy partycję wymiany, uruchamiając:

swapoff -a
gpart delete -i 3 vtbd0

Te polecenia wyłączają przestrzeń wymiany i usuwają partycję „3” (partycja wymiany). Pamiętaj, aby uruchomić gpart showprzed uruchomieniem gpart delete, aby upewnić się, że usuwasz właściwą partycję.

Naszym następnym krokiem jest zmiana rozmiaru partycji ZFS. Możemy tutaj zastosować jedno z dwóch podejść. Jeśli zdecydujemy, że w ogóle nie potrzebujemy przestrzeni wymiany, możemy przejąć całe wolne miejsce na dysku i przypisać je do naszej partycji ZFS, uruchamiając:

gpart resize -i 2 vtbd0

Alternatywnie, jeśli chcemy nadal używać przestrzeni wymiany, możemy nieco zmodyfikować polecenie zmiany rozmiaru. Załóżmy, że partycja ZFS ma obecnie 10 GB i chcemy zmienić jej rozmiar na 20 GB. Wykonalibyśmy:

gpart resize -i 2 -s 20g vtbd0

Parametr „-s 20g” informuje gpart o zmianie rozmiaru drugiej partycji na 20 GB. Możemy potwierdzić, że akcja zakończyła się powodzeniem, uruchamiając gpart show. gpart showKomenda będzie również pokazać nam, jak dużo miejsca jest dostępna na końcu podjazdu dla nowej partycji swap.

W tym momencie sprawdzenie wielkości naszej puli pamięci ZFS nadal wyświetli poprzedni rozmiar.

zpool list

Aby nakazać systemowi plików rozwinąć się i przejąć całą drugą partycję naszego dysku, wykonaj następujące czynności:

zpool online -e tank vtbd0p2

Powyższe polecenie zmienia rozmiar puli pamięci ZFS o nazwie „zbiornik” i przejmuje całą drugą partycję dysku twardego. Litera „p2” na końcu wiersza wskazuje, że pracujemy z drugą partycją, a jeśli układ dysku jest inny, liczba po „p” będzie musiała odpowiadać indeksowi partycji ZFS. Pamiętaj, że możesz wyświetlić indeks partycji za pomocą gpart show.

W tym momencie jesteśmy prawie gotowi. Jeśli nie potrzebujesz przestrzeni wymiany, konfiguracja jest zakończona. Uruchom, zpool listaby potwierdzić, że pula pamięci ma odpowiedni, większy rozmiar.

W przeciwnym razie na końcu dysku pozostało miejsce na partycję wymiany. Możemy ponownie dodać przestrzeń wymiany, uruchamiając kilka poleceń. Najpierw tworzymy nową przestrzeń wymiany:

gpart add -t freebsd-swap -s 1g -i 3 vtbd0

To polecenie tworzy partycję wymiany o rozmiarze 1 GB. Nowa partycja zostanie dodana do naszego dysku twardego i otrzyma numer indeksu „3”. Naszym następnym krokiem jest włączenie przestrzeni wymiany, aby nasz system operacyjny mógł korzystać z nowej partycji.

swapon /dev/vtbd0p3

Po raz kolejny „p3” na końcu linii wskazuje, że nasza partycja wymiany została przypisana do indeksu „3”. Jeśli użyliśmy innego indeksu, liczbę należy zmienić, aby odzwierciedlić numer indeksu wymiany w generowanym przez gpart show. Możemy potwierdzić, że przestrzeń wymiany jest włączona i działa, uruchamiając polecenie:

swapctl -l -h

To pokaże, że używany jest 1 GB przestrzeni wymiany.

Wreszcie słowo ostrzeżenia. Usunięcie / ponowne dodanie przestrzeni wymiany zmienia etykietę partycji wymiany. Oznacza to, że pozycja wymiany w /etc/fstabpliku nie będzie już uważana za prawidłową. Dlatego przestrzeń wymiany nie zostanie włączona po ponownym uruchomieniu systemu operacyjnego. Aby uniknąć tego problemu, otwórz /etc/fstabplik i znajdź linię, w której montuje się przestrzeń wymiany. Upewnij się, że początek linii zawiera partycję, którą właśnie utworzyliśmy /dev/vtbd0p3, jako urządzenie wymiany.