CentOS 6 Üzerinde Pip Ve Virtualenv Kurulumu ve Kullanımı

• Devam etmeden önce yapmanız gerekenler:
• Pip kurun ve kullanın
• Virtualenv yükleyin ve kullanın

Python uygulamalarıyla çalışırken dikkate alınması gereken iki önemli görev vardır:

1. Python paketleri nasıl yönetilir.
2. Python uygulamaları için ortamlar nasıl yapılandırılır.

Herkesin bildiği gibi, bol Python uygulama paketine sahip olmak Python topluluğu için başarının anahtarıdır. Çeşitli Python uygulama paketlerinden en iyi şekilde yararlanmak için, pipveya gibi kullanışlı bir paket yöneticisine ihtiyacınız vardır easy_install. Şimdilik, en popüler Python paket yöneticisi pip.

Ayrıca, Python - 3.x, 2.7 ve 2.6'nın farklı ana sürümleri arasındaki uyumsuzluğun yanı sıra çeşitli bağımlılıklar arasındaki sonuçsuzluk nedeniyle, her zaman Python uygulamalarınızın her biri için uygun bir ortam hazırlamalısınız. Virtualenvbu soruna uygulanabilir bir çözüm sunar: her bir Python uygulamanız için özel ve yalıtılmış bir Python ortamı oluşturmak. Her uygulama, diğer uygulamaların ortamlarını bozmadan en uygun Python ortamının keyfini çıkarabilir.

Bu makalede, bir CentOS 6 sunucu örneğinde Python paketlerini ve ortamlarını yönetmek için pip ve virtualenv'in nasıl kullanılacağını tanıtacağız.

Devam etmeden önce yapmanız gerekenler:

1. Sıfırdan bir Vultr CentOS 6 x64 sunucu örneği kurun ve
2. Sudo ayrıcalıklarına sahip kök olmayan bir kullanıcı oluşturun ve onunla giriş yapın.

Pip kurun ve kullanın

Önce pip'e bir bakalım. En son pip'i aşağıdaki komutlarla kurun:

sudo yum update
sudo yum install -y python-devel python-setuptools python-pip
sudo pip install --upgrade pip

Pip kurulduktan sonra, Python paketlerini aramak, kurmak, yükseltmek ve kaldırmak dahil ancak bunlarla sınırlı olmamak üzere Python paketlerini yönetmek için kullanabilirsiniz. Size bazı uygulamalı talimatlar vermek için, aşağıda bazı yaygın pip komutlarını listeleyeceğim:

Pip kullanarak bir Python paketi arayın

pip search [package name]

Pip kullanarak bir Python paketi kurun

a) Paket adına göre bir paket kurun:

sudo pip install [package name]

b) Bir Python paketinin belirli bir sürümünü yükleyin:

sudo pip install [package name]==[version]

c) URL'den bir Python paketi yükleyin:

sudo pip install [URL]

Pip ile kurulan Python paketlerini listeleyin

pip list

Pip ile kurulan bir Python paketinin detaylarını göster

pip show [package name]

Python paketini pip kullanarak yükseltme

sudo pip install --upgrade [package name]

Python paketini pip kullanarak kaldırma

sudo pip uninstall [package name]

Ekran pip yardımı

pip help

Virtualenv yükleyin ve kullanın

Daha önce de belirtildiği gibi, farklı bağımlılıklar arasındaki uyumsuzluk endişenize değer bir konudur.

Uyumsuzluklardan kaynaklanan sorunlardan kaçınmak virtualenviçin, Python uygulamalarınızın her biri için uygun bağımlılıkları içerecek bir sanal ortam hazırlamak için kullanabilirsiniz . Bu şekilde, uyumsuz bağımlılıklar çatışma olmadan bir arada bulunabilir ve bunlara bağlı olan Python uygulamaları da çatışma olmadan bir arada bulunabilir.

Kullanmanın ek bir yararı virtualenv, sanal ortamdaki bağımlılıkları değiştirmek için root / sudo ayrıcalıklarına ihtiyacınız olmamasıdır, çünkü her işlem geçerli kullanıcının kendi dizininde gerçekleştirilir.

Şimdi virtualenv tarafından oluşturulan sanal ortamı keşfedelim.

1. pip kullanarak virtualenv yükleyin

sudo pip install virtualenv

2. Özel bir sanal ortam oluşturun

Yeni bir Python uygulamasıyla uğraşmadan önce, sanal bağımlılığı sistem bağımlılıklarında aşağıdaki değişikliklerinizi saklamak üzere özel bir dizin (bir sanal ağ ortamı) oluşturmak için kullanabilirsiniz.

Sanal ortamı içermek için ana dizininiz altında "env1" dizinini kullanmak istediğinizi varsayalım:

cd ~
virtualenv env1

Yukarıdaki iki komut, ana dizininizdeki "env1" ortam dizinini oluşturacak ve içindeki sanal ortamı başlatacak, kullandığınız global / sistem Python ortamını sanal ortam dizininize kopyalayacak ve ilgili yapılandırmaları ayarlayarak yalıtılmış bir Python haline getirecektir. ortamı.

Şimdi sanal ortamı etkinleştirmeniz gerekiyor:

source ~/env1/bin/activate

Gördüğünüz gibi env1, kabuk isteminizin önüne, izole edilmiş sanal ortama girdiğinizi bildiren bir dize eklenecektir.

which pythonGirişinizi onaylamak için komutu kullanabilirsiniz . Sistem size ~/env1/bin/pythonorijinal değil , kullandığınızı söyleyecektir /usr/bin/python.

Şu andan itibaren, Python uygulamanızla istediğiniz gibi başa çıkabilirsiniz, sistem bağımlılıklarındaki tüm değişiklikleriniz bu dizine kaydedilir ve diğer Python uygulamalarına müdahale edilmesini önler.

3. Sanal ortamdan çıkın

Görevlerinizi tamamladıktan sonra sanal ortamdan çıkmak için aşağıdaki komutu kullanın:

deactivate

(Env1) dizesi buna göre kaybolacaktır.

Virtualenv hakkında daha fazla bilgi edinmek istiyorsanız, aşağıdaki komutu kullanın:

virtualenv --help