Używanie Makepkg na Arch Linux

• Kompilowanie za pomocą Makepkg
• Szybszy pakiet
• Pomiń weryfikację podpisu PGP

Jeśli użyjesz makepkgbezpośrednio, to nieco zanieczyszcza twój system. Grupa base-develpakietów musi być zainstalowana. W ten sposób domyślnie pozostaną zainstalowane zależności potrzebne tylko do zbudowania pakietu, ale nie muszą go używać. To domyślne zachowanie można zmienić, ale wiąże się to z instalowaniem i odinstalowywaniem pakietów oraz zanieczyszczaniem twojego /var/log/pacman.log.

Zapoznaj się z tym artykułem, aby zrozumieć i ogólnie korzystać z AUR, w tym uzyskać PKGBUILD. Ten dokument pokazuje tylko konkretne kroki makepkg, jeśli jest to metoda, którą wybrałeś do skompilowania pakietu.

Kompilowanie za pomocą Makepkg

Jeśli base-develgrupa pakietów nie jest jeszcze zainstalowana, musisz ją zainstalować. Jeśli tego nie zrobisz, makepkgza��ożysz, że jest już zainstalowany, a jeśli pakiet w nim jest wymagany, ale nie zainstalowany, po prostu zawiedzie, zamiast go zainstalować. makepkgsam jest częścią pacmanpakietu, już zainstalowanego.

# pacman -S base-devel

Musisz uruchomić makepkgw katalogu z PKGBUILD, katalog utworzony przez git clone. Domyślnie pobierze aktualny kod źródłowy, skompiluje pakiet i spakuje go.

Istnieje wiele opcji makepkg, w tym te często używane:

• -s, --syncdeps : Automatycznie zainstaluj brakujące zależności wymagane do zbudowania i używania pakietu.
  • Uwaga: jeśli PKGBUILDma zależności od pakietów AUR, musisz je najpierw zainstalować lub mieć je w lokalnym repozytorium, aby je znaleźć.
• -r, --rmdeps : Jeśli kompilacja zakończy się pomyślnie, automatycznie odinstaluj zależności, które nie są już potrzebne, w tym:
  • Te wymagane do budowania, ale nie korzystania z pakietu.
  • Jeśli używany bez --installopcji, są wymagane do korzystania z pakietu.
• -i, --install : Jeśli kompilacja zakończy się pomyślnie, automatycznie zainstaluj / zaktualizuj pakiet.
• -c, --clean : Automatycznie usuwaj tymczasowe pliki kompilacji, zwykle potrzebne tylko podczas debugowania kompilacji, która poszła źle.

Aby automatycznie zainstalować / zaktualizować pakiet, pozostaw zależności zainstalowane dla korzystania z pakietu i usuń zależności potrzebne tylko podczas budowania, uruchom:

# makepkg -sri

Możesz też nie instalować go automatycznie i pozostawić wszystkie zależności zainstalowane, więc jeśli pewnego dnia spakujesz aktualizację, zostaną one już zainstalowane:

# makepkg -s

Następnie możesz albo użyć lokalnego repozytorium, jak wyjaśniono tutaj , lub zainstalować plik bezpośrednio:

# pacman -U <PKGNAME>-<PKGVER>-<PKGREL>-<ARCH>.pkg.tar.xz

Szybszy pakiet

Domyślnie makepkgłączy cały pakiet w formacie archiwum; tworzenie .tar.xzpliku przy użyciu jednego wątku do xzkompresji.

W systemach wieloprocesorowych możesz zezwolić xzna użycie wielu wątków poprzez edycję /etc/makepkg.confi zmienić następujący wiersz:

COMPRESSXZ=(xz -c -z -)

Możesz zezwolić na tyle wątków, ile masz wirtualnych rdzeni:

COMPRESSXZ=(xz -c -z - --threads=0)

Aby zezwolić na używanie wielu wirtualnych rdzeni, ale nie wszystkich, na przykład w celu zmniejszenia wpływu na ogólną wydajność systemu, dodaj określoną liczbę, na przykład:

COMPRESSXZ=(xz -c -z - --threads=21)

Uwaga: Określenie większej liczby wątków niż liczba posiadanych rdzeni wirtualnych obniży wydajność.

Jeśli nie przeszkadza ci to, że plik pakietu jest (potencjalnie znacznie) większy, wyłącz kompresję poprzez edycję /etc/makepkg.confi zmień następujący wiersz:

PKGEXT='.pkg.tar.xz'

Powinno to wyglądać następująco:

PKGEXT='.pkg.tar'

Pomiń weryfikację podpisu PGP

Zaleca się, aby poprawnie zweryfikować i dodać wszelkie użyte podpisy PGP, jak wyjaśniono tutaj w sekcji „Błąd podpisu PGP”.

Jeśli jednak działasz makepkgbezpośrednio, możesz dać mu --skippgpcheckopcję pominięcia weryfikacji podpisu PGP.