Zainstaluj Vibe.d na Ubuntu 14.04

• Wymagania
• Zainstaluj biblioteki
• Utwórz projekt
• Zaktualizuj dub.json
• Zaktualizuj źródło / aplikację. D
• Zbuduj projekt
• Zrozumieć Vibe.d

Vibe.d to platforma internetowa napisana w języku D, dla programistów D do tworzenia aplikacji internetowych i sieciowych. Jedną z rzeczy, z których słynie Vibe.d, jest możliwość opracowywania i wdrażania serwerów. W tym artykule pokażemy, jak skonfigurować Vibe.d na Ubuntu 14.04 x64. Powinno to również działać na Ubuntu 12.04 i 14.10, ale wyniki mogą się różnić.

Wymagania

• Vultr VPS z Ubuntu 14.04 x64.
• Podstawowa znajomość D.
• Posiadane DMD , LDC, lub GDC zainstalowany (DMD jest zalecane).
• Posiadane DUB zainstalowany.

Zainstaluj biblioteki

Przed rozpoczęciem musisz zainstalować kilka zależności, aby Twój projekt zbudował:

apt-get install libssl-dev libevent-dev

Utwórz projekt

Za pomocą dubutwórz projekt, uruchamiając następujące polecenie w katalogu:

dub init server vibe.d

Co to będzie zrobić, to stworzyć nowy projekt z szablonu Vibe.d wbudowane w dub.

Aktualizacja dub.json

Podobnie jak w package.jsonprzypadku NPM (Node.js), dub.jsonprzechowuje informacje o Twojej aplikacji, które będą używane do budowania lub wdrażania. W twoim dub.jsonpliku możesz zobaczyć coś podobnego do:

{
        "name": "server",
        "description": "A simple vibe.d server application.",
        "copyright": "Copyright © 2014, root",
        "authors": ["root"],
        "dependencies": {
                "vibe-d": "~>0.7.19"
        },
        "versions": ["VibeDefaultMain"]
}

Jeśli chcesz, możesz zmienić nazwisko, opis, prawa autorskie, autora i tak dalej. Na razie skupimy się na danych w dependenciessekcji. Zmień bieżącą wersję z 0.7.19na 0.7.21. Zapewni to korzystanie z najnowszej wersji Vibe.d. Po zmianie wersji i zapisaniu pliku możesz przejść do następnego kroku.

Zaktualizuj źródło / aplikację. D

W twoim source/app.dpliku powinieneś zobaczyć linię, która pokazuje:

settings.bindAddresses = ["::1", "127.0.0.1"];

Ustawia adres, na którym serwer będzie nasłuchiwał. W takim przypadku używane są adresy sprzężenia zwrotnego ::1(IPv6) i 127.0.0.1(IPv4). Masz tutaj kilka opcji. Możesz zmienić adresy na publiczny adres IP dostępny na Vultr VPS lub możesz skomentować tę linię, aby słuchać na dowolnym dostępnym adresie. Jest czysto Twój wybór, ale teraz zmienić 127.0.0.1, aby 0.0.0.0w celu uniknięcia nieporozumień. Spowoduje to, że aplikacja będzie nasłuchiwać na dowolnym adresie IP przypisanym do serwera.

Zbuduj projekt

Uruchom następujące polecenie, aby skompilować aplikację:

dub build

Przejdzie to przez proces pobierania zależności, budowania ich, a następnie budowania aplikacji. Po zakończeniu (zakładając, że nie ma błędów), powinieneś mieć plik wywoływany serverw katalogu głównym katalogu. Uruchom go, wykonując ./servernastępujące czynności:

Listening for HTTP requests on ::1:8080
Listening for HTTP requests on 0.0.0.0:8080
Please open http://127.0.0.1:8080/ in your browser.

Jeśli nie widzisz komunikatu o awarii, przejdź do przeglądarki internetowej i wprowadź adres IP oraz port. Na przykład: http://0.0.0.0:8080przy 0.0.0.0odpowiednio zmienione.

Jeśli widzisz Hello, World!w przeglądarce, oznacza to, że pomyślnie skonfigurowałeś Vibe.d na serwerze.

Zrozumieć Vibe.d

Rozwój serwera

Vibe.d przeszedł długą drogę, która umożliwiła programistom tworzenie aplikacji serwerowych. Obejmuje to aplikacje serwera WWW, które Vibe.d obsługuje natywnie.

Szablony dietetyczne

Jeśli chodzi o tworzenie stron internetowych, szablony diet oparte są całkowicie na Jade, z wyjątkiem tego, że szablony diet kompilują się bezpośrednio w twojej aplikacji. Używa to D wewnątrz twojego projektu (podobnie jak możesz używać wbudowanego Javascript wewnątrz Jade). Korzystanie z szablonów diet zwiększa elastyczność treści wyświetlanych przez aplikację w przeglądarce internetowej.

Występ

Jeśli chodzi o wydajność, Vibe.d wykazało się skalowaniem do bardzo wysokiego poziomu. Dzięki asynchronicznym operacjom we / wy tworzy narzut pamięci, który jest znacznie niższy niż zwykle w aplikacjach utworzonych za pomocą Node.js, Java i Python. Potrzebny jest tylko jeden wątek sprzętowy do obsługi liczby równoczesnych operacji.