Konfigurowanie routingu bezpośredniego w Teams: ostateczny przewodnik (2022)

Ten dokument opisuje, jak skonfigurować model hostingu bezpośredniego routingu zespołów i odnosi się tylko do konfiguracji AudioCodes SBC.

1 Kierowanie bezpośrednie zespołów

2 AudioCodes Seria produktów SBC

3 Konfiguracja AudioCodes SBC 3.1 Wymagania wstępne

3.1.1 Nazwa domeny SBC u najemcy przewoźnika

3.1.2 Nazwa domeny SBC w najemcy klienta

3.2 Koncepcja konfiguracji SBC

3.3 Konfiguracja interfejsów IP LAN i WAN

3.3.1 Interfejsy sieciowe w topologii z SIP Trunk w sieci LAN

3.3.2 Sprawdzanie poprawności konfiguracji portów fizycznych i grup Ethernet

3.3.3 Konfiguracja sieci LAN i WAN VLAN

3.3.4 Konfiguracja interfejsów sieciowych

3.4 Konfiguracja kontekstu TLS

3.4.1 Skonfiguruj adres serwera NTP

3.4.2 Utwórz kontekst TLS dla bezpośredniego routingu Teams

3.4.3 Wygeneruj CSR i uzyskaj certyfikat od obsługiwanego urzędu certyfikacji

3.4.4 Rozmieszczanie SBC i certyfikatów głównych / pośrednich na SBC

3.5 Metoda generowania i instalowania certyfikatu Wildcard

3.6 Wdróż zaufany certyfikat główny Baltimore

3.7 Konfiguracja dziedzin mediów

3.8 Konfiguracja interfejsów sygnalizacyjnych SIP

3.9 Konfiguracja zestawów proxy

3.10 Skonfiguruj adres proxy

3.11 Konfiguracja planu wybierania

3.12 Konfiguracja reguł konfiguracji połączeń

3.13 Konfiguracja reguł manipulacji wiadomościami

3.14 Konfiguracja grupy koderów

3.15 Skonfiguruj profil IP

3.16 Konfiguracja grup IP

3.17 Konfiguracja SRTP

3.18 Konfiguracja reguł dotyczących warunków wiadomości

3.19 Konfiguracja reguł klasyfikacji

3.20 Konfiguracja reguł routingu połączeń IP-do-IP

4 Skonfiguruj ustawienia zapory

5 Sprawdź parowanie między SBC i routingiem bezpośrednim

6 Wykonaj połączenie testowe

7 Skrypt udostępniania najemcy

8 Wymagania dotyczące routingu bezpośredniego proxy SIP

8.1 Mechanizm awaryjny

Kierowanie bezpośrednie zespołów

Usługa Teams Direct Routing umożliwia podłączenie dostarczonego przez klienta SBC do systemu Microsoft Phone. Dostarczony przez klienta SBC może być podłączony do prawie każdego łącza telefonicznego lub do sprzętu PSTN innych firm.

Połączenie umożliwia:

• Korzystanie z praktycznie dowolnego łącza PSTN z systemem telefonicznym Microsoft
• Konfigurowanie współdziałania urządzeń telefonicznych należących do klienta, takich jak centrale PBX innych firm, urządzenia analogowe i system telefoniczny firmy Microsoft

Seria produktów AudioCodes SBC

Rodzina urządzeń SBC firmy AudioCodes zapewnia niezawodną łączność i bezpieczeństwo między siecią VoIP przedsiębiorstwa a siecią VoIP dostawcy usług. SBC zapewnia ochronę obwodową jako sposób ochrony przedsiębiorstw przed złośliwymi atakami VoIP; pośrednictwo w celu umożliwienia połączenia dowolnej centrali PBX i/lub IP-PBX z dowolnym dostawcą usług; oraz Service Assurance dla jakości usług i możliwości zarządzania.

Zaprojektowany jako ekonomiczne urządzenie, SBC opiera się na sprawdzonych w praktyce usługach VoIP i sieciowych z natywnym procesorem hosta, co umożliwia tworzenie specjalnie zaprojektowanych urządzeń wielousługowych, zapewniających płynną łączność z usługami w chmurze, ze zintegrowaną jakością usług, SLA monitorowanie, bezpieczeństwo i zarządzanie. Natywna implementacja SBC zapewnia szereg dodatkowych możliwości, które nie są możliwe w przypadku samodzielnych urządzeń SBC, takich jak mediacja VoIP, przeżywalność dostępu PSTN i aplikacje usług dodanych innych firm. Umożliwia to przedsiębiorstwom wykorzystanie zalet sieci konwergentnych i eliminację konieczności stosowania samodzielnych urządzeń.

AudioCodes SBC jest dostępny jako zintegrowane rozwiązanie działające na bazie sprawdzonych w praktyce platform Mediant Media Gateway i Multi-Service Business Router, lub jako rozwiązanie oparte wyłącznie na oprogramowaniu do wdrożenia ze sprzętem innych firm. SBC może być oferowany jako Zwirtualizowany SBC, obsługujący następujące platformy: Hyper-V, AWS, AZURE, AWP, KVM i VMWare.

Konfiguracja AudioCodes SBC

W tej sekcji pokazano, jak skonfigurować SBC AudioCodes do pracy w sieci z usługą Teams Direct Routing. Poniższy rysunek przedstawia przykład topologii połączenia dla modelu hostingu. Na rysunku pokazano wiele elementów połączenia:

• Bezpośredni interfejs routingu Teams Phone Systems w sieci WAN.
• Trunk SIP dostawcy usług.

Struktura domeny najemcy:

Warunki wstępne

Zanim rozpoczniesz konfigurację, upewnij się, że masz te elementy dla każdego SBC firmy Hosting, które chcesz sparować:

• Publiczny adres IP.
• Nazwa FQDN pasująca do adresów SIP użytkowników.
• Certyfikat publiczny, wystawiony przez jeden z obsługiwanych urzędów certyfikacji.

Nazwa domeny SBC u najemcy przewoźnika

Nazwa domeny SBC musi pochodzić z jednej z nazw zarejestrowanych w „Domenach” najemcy. Nie można użyć dzierżawy *.onmicrosoft.com jako nazwy domeny.

Nazwy DNS zarejestrowane przez administratora dla najemcy przewoźnika:

Przykład zarejestrowanych nazw DNS:

Aby aktywować domenę, dostawca hostingu musi dodać co najmniej jednego użytkownika z domeny SIP zarejestrowanej dla najemcy. Na przykład możesz podać użytkownikom [email protected] nazwę domeny FQDN Customers.aducation.info, jeśli ta nazwa jest zarejestrowana dla tej dzierżawy. Należy utworzyć co najmniej jednego licencjonowanego użytkownika należącego do domeny SBC dodanej zgodnie z powyższym opisem.

Przykład użytkownika należącego do SBC Carrier's Domain:

Nazwa domeny SBC w najemcy klienta

Dla każdego dzierżawcy klienta należy dodać domenę należącą do operatora, która wskazuje dzierżawcę klienta.

Przykład użytkownika dla Carrier SBC w domenie klienta:

Następujące adresy IP i FQDN są używane jako przykłady w tym przewodniku:

Każdy klient musi dodać co najmniej jednego użytkownika z domeny SIP Przewoźnika zarejestrowanego dla najemcy. Na przykład można udostępnić użytkownikom [email protected] nazwę FQDN domeny sbc2.Customers.aducation.info, o ile ta nazwa jest zarejestrowana dla tej dzierżawy. Należy utworzyć co najmniej jednego licencjonowanego użytkownika należącego do domeny SBC dodanej w powyższym kroku.

Koncepcja konfiguracji SBC

Poniższy rysunek ilustruje koncepcję konfiguracji urządzenia SBC AudioCodes.

Routing z magistrali SIP do routingu bezpośredniego zależy od metody routingu przełącznika klasy 4. Decyzja o wyborze trasy może być oparta na:

• Zakres DID klienta
• Kontekst trunkingu (TGRP)
• Interfejs IP
• Interfejs SIP (port UDP/TCP)
• Nazwa hosta

Konfiguracja przedstawiona w tym dokumencie jest oparta na zakresie DID klienta przy użyciu planu wybierania.

Skonfiguruj interfejsy IP LAN i WAN

W tej sekcji opisano, jak skonfigurować interfejsy sieciowe IP kontrolera SBC. Istnieje kilka sposobów na wdrożenie SBC. Interfejsy SBC z następującymi jednostkami IP:

• Teams Direct Routing, zlokalizowany w sieci WAN.
• Trunk SIP – znajduje się w sieci LAN.
• SBC łączy się z siecią WAN za pośrednictwem sieci DMZ.
• Połączenie fizyczne: Typ połączenia fizycznego zależy od metody użytej do połączenia z siecią Przedsiębiorstwa. W topologii testu współdziałania SBC łączy się z siecią LAN i DMZ za pomocą dedykowanych portów Ethernet (tj. używane są dwa porty i dwa kable sieciowe). SBC używa również dwóch logicznych interfejsów sieciowych: LAN (VLAN ID 1) i DMZ (VLAN ID 2 ).

Interfejsy sieciowe w topologii z SIP Trunk w sieci LAN

Sprawdź poprawność konfiguracji portów fizycznych i grup Ethernet

Porty fizyczne są automatycznie wykrywane przez SBC. Grupy Ethernet są również automatycznie przypisywane do portów. Na tym etapie wymagana jest tylko walidacja parametrów.

Aby zweryfikować porty fizyczne:

• Otwórz tabelę portów fizycznych (menu Ustawienia > karta Sieć IP > folder Jednostki podstawowe > Porty fizyczne).
• Sprawdź, czy kontroler SBC wykrył co najmniej dwa porty fizyczne, jeden dla sieci LAN, a drugi dla sieci WAN. Upewnij się, że oba porty są w trybie Enabled.

Aby zweryfikować grupy Ethernet:

• Otwórz tabelę Ethernet Groups (menu Setup > karta IP Network > folder Core Entities > Ethernet Groups).
• Sprawdź, czy kontroler SBC wykrył co najmniej dwie grupy Ethernet, jedną dla sieci LAN, a drugą dla sieci WAN.

Skonfiguruj sieci LAN i WAN VLAN

W tej sekcji opisano, jak zdefiniować sieci VLAN dla każdego z następujących interfejsów:

• Interfejs LAN (przypisano nazwę „LAN_IF”)
• Interfejs WAN (przypisano nazwę „WAN_IF”)

Aby skonfigurować sieci VLAN:

• Otwórz tabelę urządzeń Ethernet (menu Konfiguracja > karta Sieć IP > folder Jednostki podstawowe > Urządzenia Ethernet).
• Będzie istniał jeden wiersz dla VLAN ID 1 i podrzędnego interfejsu GROUP_1.
• Dodaj kolejny VLAN ID 2 po stronie WAN.

Skonfiguruj interfejsy sieciowe

W tej sekcji opisano, jak skonfigurować interfejsy sieciowe IP dla każdego z następujących interfejsów:

• Interfejs LAN (przypisano nazwę „LAN_IF”)
• Interfejs WAN (przypisano nazwę „WAN_IF”)

Aby skonfigurować parametry sieciowe dla interfejsów LAN i WAN:

• Otwórz tabelę Interfejsy IP (menu Konfiguracja > karta Sieć IP > folder Jednostki podstawowe > Interfejsy IP).
• Skonfiguruj interfejsy IP w następujący sposób (parametry Twojej sieci mogą być inne)

Skonfigurowane interfejsy sieciowe IP przedstawiono poniżej.

Skonfiguruj kontekst TLS

Instrukcje konfiguracji w tej sekcji są oparte na następującej strukturze domeny, która musi zostać zaimplementowana jako część certyfikatu, który należy załadować do SBC hosta:

CN:
klienci.ACeducation.info SAN: *.klienci.ACeducation.info

Ten moduł certyfikatu jest oparty na własnym certyfikacie TLS Usługodawcy.

Interfejs Teams Direct Routing umożliwia tylko połączenia TLS z urządzeń SBC dla ruchu SIP z certyfikatem podpisanym przez jeden z zaufanych urzędów certyfikacji. Aktualnie obsługiwane Urzędy Certyfikacji można znaleźć na stronie Microsoft .

Skonfiguruj adres serwera NTP

W tej sekcji opisano, jak skonfigurować adres IP serwera NTP. Zaleca się zaimplementowanie serwera NTP (serwera Microsoft NTP lub innego serwera globalnego), aby zapewnić, że SBC otrzyma bieżącą datę i godzinę. Jest to niezbędne do walidacji certyfikatów stron zdalnych. Ważne jest, aby serwer NTP znajdował się na interfejsie IP OAMP (w naszym przypadku LAN_IF) lub był przez niego dostępny.

Aby skonfigurować adres serwera NTP:

• Otwórz stronę Czas i data (menu Ustawienia > karta Administracja > Czas i data).
• W polu „Primary NTP Server Address” wpisz adres IP serwera NTP (np. 10.15.28.1).

• Kliknij Zastosuj

Utwórz kontekst TLS dla bezpośredniego routingu Teams

Poniższy rozdział opisuje jak zażądać certyfikatu dla interfejsu SBC WAN i jak go skonfigurować na przykładzie DigiCert Global Root CA. Certyfikat jest używany przez SBC do uwierzytelniania połączenia z usługą Teams Direct Routing. Procedura obejmuje następujące główne kroki:

• Utwórz kontekst TLS dla bezpośredniego routingu Teams.
• Wygeneruj żądanie podpisania certyfikatu (CSR) i uzyskaj certyfikat z obsługiwanego urzędu certyfikacji.
• Wdróż certyfikaty SBC i Root / Intermediate na SBC.

Aby utworzyć kontekst TLS dla routingu bezpośredniego Teams:

• Otwórz stronę Konteksty TLS (menu Ustawienia > karta Sieć IP > Folder Zabezpieczenia > Konteksty TLS).
• Utwórz nowy kontekst TLS, klikając +Nowy, a następnie skonfiguruj parametry, korzystając z poniższej tabeli jako odniesienia.

Uwaga : Powyższa tabela ilustruje konfigurację skupiającą się na połączeniu SIP i mediów. Możesz skonfigurować dodatkowe parametry zgodnie z polityką Twojej firmy. Na przykład można skonfigurować protokół OCSP (Online Certificate Status Protocol), aby sprawdzić, czy certyfikaty SBC prezentowane na serwerze online są nadal ważne lub unieważnione.

• Kliknij Zastosuj. Powinieneś zobaczyć nowy kontekst TLS i opcję zarządzania certyfikatami na dole tabeli „Kontekst TLS”.

Wygeneruj CSR i uzyskaj certyfikat od obsługiwanego urzędu certyfikacji

W tej sekcji pokazano, jak wygenerować żądanie podpisania certyfikatu (CSR) i uzyskać certyfikat z obsługiwanego urzędu certyfikacji.

Aby wygenerować żądanie podpisania certyfikatu (CSR) i uzyskać certyfikat z obsługiwanego urzędu certyfikacji:

• Otwórz stronę Konteksty TLS (menu Ustawienia > karta Sieć IP > Folder Zabezpieczenia > Konteksty TLS).
• Na stronie Konteksty TLS wybierz wiersz indeksu Kontekst TLS zespołu, a następnie kliknij łącze Zmień certyfikat znajdujące się poniżej tabeli; pojawi się strona Certyfikaty kontekstowe.

W grupie Żądanie podpisania certyfikatu wykonaj następujące czynności:

• W polu „Nazwa ogólna [CN]” wprowadź nazwę FQDN SBC (na podstawie powyższego przykładu customers.ACeducation.info).
• W polu „1st Subject Alternative Name [SAN]” zmień typ na „DNS” i wprowadź nazwę FQDN z symbolem wieloznacznym (na podstawie powyższego przykładu, *.customers.ACeducation.info).
• Zmień „Rozmiar klucza prywatnego” zgodnie z wymaganiami urzędu certyfikacji. Wiele urzędów certyfikacji nie obsługuje klucza prywatnego o rozmiarze 1024. W takim przypadku należy zmienić rozmiar klucza na 2048.
• Aby zmienić rozmiar klucza w kontekście TLS, przejdź do: Generuj nowy klucz prywatny i certyfikat z podpisem własnym, zmień „Rozmiar klucza prywatnego” na 2048, a następnie kliknij Generuj klucz prywatny. Aby użyć 1024 jako wartości rozmiaru klucza prywatnego, możesz kliknąć opcję Wygeneruj klucz prywatny bez zmiany domyślnej wartości rozmiaru klucza.
• Wypełnij pozostałe pola żądania zgodnie z instrukcjami dostawcy zabezpieczeń.
• Kliknij przycisk Utwórz CSR; tekstowe żądanie podpisania certyfikatu jest wyświetlane w obszarze poniżej przycisku.

• Skopiuj CSR z wiersza „--BEGIN CERTIFICATE” do „END CERTIFICATE REQUEST--” do pliku tekstowego (takiego jak Notatnik), a następnie zapisz go w folderze na komputerze o nazwie pliku, na przykład certreq.txt .
• Wyślij plik certreq.txt do administratora urzędu certyfikacji w celu podpisania.

Wdróż certyfikaty SBC i Root / Intermediate na SBC

Po uzyskaniu podpisanego przez SBC i zaufanego certyfikatu głównego/pośredniego z urzędu certyfikacji, zainstaluj następujące elementy:

• Certyfikat SBC
• Certyfikaty główne / pośrednie

Aby zainstalować certyfikat SBC:

• Na stronie Konteksty TLS wybierz wymagany wiersz indeksu kontekstu TLS, a następnie kliknij łącze Zmień certyfikat znajdujące się pod tabelą; pojawi się strona Certyfikaty kontekstowe.
• Przewiń w dół do grupy Prześlij pliki certyfikatów ze swojego komputera.
• Kliknij przycisk Wybierz plik odpowiadający polu „Wyślij certyfikat urządzenia…”, przejdź do pliku certyfikatu otrzymanego z urzędu certyfikacji, a następnie kliknij Załaduj plik, aby przesłać certyfikat do SBC.

• Sprawdź, czy certyfikat został przesłany poprawnie. Komunikat informujący o pomyślnym przesłaniu certyfikatu jest wyświetlany na niebiesko w dolnej części strony:

• W interfejsie sieciowym SBC wróć do strony Konteksty TLS, wybierz wymagany wiersz indeksu Kontekst TLS, a następnie kliknij łącze Informacje o certyfikacie, znajdujące się na dole TLS. Następnie sprawdź rozmiar klucza, status certyfikatu i nazwę podmiotu:

• W interfejsie WWW SBC wróć do strony Konteksty TLS.
• Na stronie Konteksty TLS wybierz wymagany wiersz indeksu kontekstu TLS, a następnie kliknij łącze Zaufane certyfikaty główne znajdujące się na dole strony Konteksty TLS; pojawi się strona Zaufane certyfikaty.
• Kliknij przycisk Importuj, a następnie wybierz do załadowania wszystkie certyfikaty główne/pośrednie uzyskane z urzędu certyfikacji.
• Kliknij OK; certyfikat jest ładowany do urządzenia i wyświetlany w magazynie Trusted Certificates.

Powyższa metoda tworzy podpisany certyfikat dla jawnego urządzenia, na którym zostało wygenerowane żądanie podpisania certyfikatu (i podpisane kluczem prywatnym). Aby móc używać tego samego certyfikatu wieloznacznego na wielu urządzeniach, użyj następujących metod.

Metoda generowania i instalacji certyfikatu Wildcard

Aby użyć tego samego certyfikatu na wielu urządzeniach, możesz skorzystać z aplikacji innej firmy (np. DigiCert Certificate Utility dla systemu Windows) do przetworzenia żądania certyfikatu z urzędu certyfikacji na innym komputerze, na którym zainstalowano to narzędzie.
Po przetworzeniu żądania certyfikatu i odpowiedzi za pomocą narzędzia DigiCert przetestuj klucz prywatny i łańcuch certyfikatu, a następnie wyeksportuj certyfikat z kluczem prywatnym i przypisz hasło.

Aby zainstalować certyfikat:

• Otwórz stronę Konteksty TLS (menu Ustawienia > karta Sieć IP > Folder Zabezpieczenia > Konteksty TLS).
• Na stronie Konteksty TLS wybierz wymagany wiersz indeksu kontekstu TLS, a następnie kliknij łącze Zmień certyfikat znajdujące się pod tabelą; pojawi się strona Certyfikaty kontekstowe.
• Przewiń w dół do grupy Prześlij pliki certyfikatów ze swojego komputera i wykonaj następujące czynności:
  Wprowadź hasło przypisane podczas eksportu za pomocą narzędzia DigiCert w polu „Hasło klucza prywatnego”.
  Kliknij przycisk Wybierz plik odpowiadający polu „Wyślij klucz prywatny…”, a następnie wybierz plik certyfikatu SBC wyeksportowany z narzędzia DigiCert.

Wdróż zaufany certyfikat główny Baltimore

Ładowanie certyfikatów zaufanych głównych certyfikatów Baltimore do SBC AudioCodes jest obowiązkowe w celu wdrożenia połączenia MTLS z siecią Microsoft Teams.

Nazwa DNS interfejsu usługi Teams Direct Routing to sip.pstnhub.microsoft.com. W interfejsie tym prezentowany jest certyfikat podpisany przez Baltimore Cyber ​​Baltimore CyberTrust Root z numerem seryjnym: 02 00 00 b9 i odciskiem palca SHA: d4:de:20:d0:5e:66:fc: 53:fe:1a:50 :88:2c:78:db:28:52:ca:e4:74. Aby zaufać temu certyfikatowi, Twój SBC musi mieć certyfikat w magazynie Zaufane certyfikaty. Pobierz certyfikat z i wykonaj powyższe kroki, aby zaimportować certyfikat do magazynu Trusted Root.

Przed zaimportowaniem certyfikatu głównego Baltimore do SBC AudioCodes, upewnij się, że jest on w formacie .PEM lub .PFX. Jeśli tak nie jest, musisz przekonwertować go na format .PEM lub .PFX, w przeciwnym razie zostanie wyświetlony komunikat o błędzie „Nie udało się załadować nowego certyfikatu”. Aby przekonwertować do formatu PEM, użyj lokalnego magazynu Windows w dowolnym systemie operacyjnym Windows, a następnie wyeksportuj go jako „certyfikat X.509 z kodowaniem Base-64 (.CER)”.

Konfiguruj obszary mediów

Media Realms umożliwiają dzielenie zakresów portów UDP do użytku na różnych interfejsach. W poniższym przykładzie skonfigurowane są dwie dziedziny mediów:

• Jeden dla interfejsu LAN, z portem UDP zaczynającym się od 6000 i liczbą etapów sesji mediów 100 (należy obliczyć liczbę etapów sesji mediów w oparciu o wykorzystanie)
• Jeden dla interfejsu WAN, z zakresem portów UDP zaczynającym się od 7000 i liczbą odgałęzień sesji medialnych 100

Aby skonfigurować Media Realms:

• Open the Media Realms table (Setup menu > Signaling & Media tab > Core Entities folder > Media Realms).
• Configure Media Realms as follows (you can use the default Media Realm – Index 0 – but modify it):

The configured Media Realms are shown in the figure below.

Configure SIP Signaling Interfaces

This section shows on how to configure a SIP Signaling Interfaces. A SIP Interface defines a listening port and type (UDP, TCP, or TLS) for SIP signaling traffic on a specific logical IP network interface (configured in the Interface Table above) and Media Realm.

Note that the configuration of a SIP interface for the SIP Trunk shows as an example and your configuration might be different. For specific configuration of interfaces pointing to SIP trunks and/or a third-party PSTN environment connected to the SBC, see the trunk / environment vendor documentation.

AudioCodes also offers a comprehensive suite of documents covering the interconnection between different trunks and equipment.

To configure a SIP interfaces:

• Open the SIP Interface table (Setup menu > Signaling & Media tab > Core Entities folder > SIP Interfaces).
• Configure SIP Interfaces. You can use the default SIP Interface (Index 0), but modify it as shown in the table below. The table below shows an example of the configuration. You can change some parameters according to your requirements.

The configured SIP Interfaces are shown in the figure below.

Configure Proxy Sets

The Proxy Set and Proxy Address defines TLS parameters, IP interfaces, FQDN and the remote entity’s port. Proxy Sets can also be used to configure load balancing between multiple servers. The example below covers configuration of a Proxy Sets for Teams Direct Routing and SIP Trunk. Note that the configuration of a Proxy Set for the SIP Trunk shows as an example and your configuration might be different.

For specific configuration of interfaces pointing to SIP trunks and/or the third-party PSTN environment connected to the SBC. AudioCodes also offers a comprehensive suite of documents covering the interconnection between different trunks and the equipment.

The Proxy Sets will later be applied to the VoIP network by assigning them to IP Groups.

To configure a Proxy Sets:

• Open the Proxy Sets table (Setup menu > Signaling & Media tab > Core Entities folder > Proxy Sets).
• Configure Proxy Sets as shown in the table below.

• The configured Proxy Sets are shown in the figure below.

Configure a Proxy Address

This section shows on how to configure a Proxy Address.

To configure a Proxy Address for SIP Trunk:

• Open the Proxy Sets table (Setup menu > Signaling & Media tab > Core Entities folder > Proxy Sets) and then click the Proxy Set SIPTrunk, and then click the Proxy Address link located below the table; the Proxy Address table opens.
• Click +New; the following dialog box appears.

• Configure the address of the Proxy Set according to the parameters described in the table below.

• Click Apply.

To configure a Proxy Address for Teams:

• Open the Proxy Sets table (Setup menu > Signaling & Media tab > Core Entities folder > Proxy Sets) and then click the Proxy Set Teams, and then click the Proxy Address link located below the table; the Proxy Address table opens.
• Click +New; the following dialog box appears.

• Configure the address of the Proxy Set according to the parameters described in the table below.

• Click Apply.

Configure the Dial Plan

For deployments requiring hundreds of routing rules (which may exceed the maximum number of rules that can be configured in the IP-to-IP Routing table), you can employ tags to represent the many different calling (source URI user name) and called (destination URI user name) prefix numbers in your routing rules.

Tags are typically implemented when you have users of many different called and/or calling numbers that need to be routed to the same destination (e.g., IP Group or IP address). In such a scenario, instead of configuring many routing rules to match all the required prefix numbers, you need only to configure a single routing rule using the tag to represent all the possible prefix numbers.

The Dial Plan (e.g., TeamsTenants) will be configured with a customer tenant FQDN tag per prefix.

To configure Dial Plans:

• Open the Dial Plan table (Setup menu > Signaling & Media tab > SIP Definitions folder > Dial Plan).
• Click New and then configure a Dial Plan name (e.g., TeamsTenants) according to the parameters described in the table below.
• Click Apply.
• W tabeli Plan połączeń wybierz wiersz, dla którego chcesz skonfigurować reguły planu połączeń, a następnie kliknij łącze Reguła planu połączeń znajdujące się pod tabelą; pojawi się tabela reguł planu wybierania numeru.
• Kliknij Nowy; pojawi się następujące okno dialogowe.

• Skonfiguruj regułę planu wybierania numerów zgodnie z parametrami opisanymi w poniższej tabeli.

• Kliknij Zastosuj, a następnie zapisz ustawienia w pamięci flash

Skonfiguruj reguły konfiguracji połączeń

W tej sekcji opisano sposób konfigurowania reguł konfiguracji połączeń w oparciu o zakres DID klienta (plan wybierania). Reguły konfiguracji połączeń definiują różne sekwencje, które są uruchamiane po odebraniu połączenia przychodzącego (dialogu) podczas konfigurowania połączenia, zanim urządzenie przekieruje połączenie do miejsca docelowego.
Skonfigurowane reguły konfiguracji połączeń należy przypisać do określonej grupy IP.

Aby skonfigurować reguły konfiguracji połączeń w oparciu o zakres DID klienta (plan wybierania):

• Otwórz tabelę Reguły konfiguracji połączeń (menu Konfiguracja > karta Sygnalizacja i multimedia > folder Definicje SIP > Reguły konfiguracji połączeń).
• Kliknij Nowy; pojawi się następujące okno dialogowe.

• Skonfiguruj regułę konfiguracji połączenia zgodnie z parametrami opisanymi w poniższej tabeli.

• Kliknij Zastosuj, a następnie zapisz ustawienia w pamięci flash.

Skonfiguruj reguły manipulacji wiadomościami

W tej sekcji opisano, jak skonfigurować reguły manipulacji wiadomościami SIP. Reguły manipulacji wiadomościami SIP mogą obejmować wstawianie, usuwanie i/lub modyfikację nagłówków SIP. Reguły manipulacji są pogrupowane w zestawy manipulacji, co umożliwia zastosowanie wielu reguł do tej samej wiadomości SIP (obiekt IP).
Po skonfigurowaniu reguł manipulacji wiadomościami SIP należy przypisać je do odpowiedniej grupy IP (w tabeli grup IP) i określić, czy należy je zastosować do wiadomości przychodzących, czy wychodzących.

Aby skonfigurować regułę manipulacji wiadomościami SIP dla aplikacji Teams:

• Otwórz stronę Manipulacje wiadomościami (menu Ustawienia > karta Sygnalizacja i multimedia > folder Manipulacja wiadomościami > Manipulacje wiadomościami).
• Skonfiguruj nową regułę manipulacji (Zestaw manipulacji 4) dla grupy Teams IP. Ta reguła dotyczy wiadomości wysyłanych do grupy IP Teams. Powoduje to zastąpienie części hosta nagłówka kontaktu SIP wartością zapisaną w zmiennej sesji „TenantFQDN” podczas wykonywania reguły konfiguracji połączenia.

• Konfigurowanie reguły manipulacji wiadomościami SIP 0 (dla grupy Teams IP)

Skonfiguruj grupę koderów

W tej sekcji opisano, jak skonfigurować kodery (nazywane grupami koderów). Ponieważ Teams Direct Routing obsługuje kodery SILK i OPUS, podczas gdy połączenie sieciowe z łączem SIP może ograniczać działanie z dedykowaną listą koderów, należy dodać grupę koderów z obsługiwanymi koderami dla każdego odcinka, Teams Direct Routing i łącze SIP .

Należy zauważyć, że identyfikator grupy koderów dla tego podmiotu zostanie przypisany do odpowiedniego profilu IP w następnej sekcji.

Aby skonfigurować grupę koderów:

• Otwórz tabelę Grupy koderów (menu Ustawienia > karta Sygnalizacja i media > folder Kodery i profile > Grupy koderów).
• Z listy rozwijanej „Nazwa grupy koderów” wybierz 1:Nie istnieje i dodaj wymagane kodeki, jak pokazano na poniższym rysunku.

• Kliknij Zastosuj i potwierdź zmianę konfiguracji w wyskakującym okienku.

Skonfiguruj profil IP

W tej sekcji opisano, jak skonfigurować profile IP. Profil IP to zestaw parametrów ze zdefiniowanymi przez użytkownika ustawieniami związanymi z sygnalizacją (np. zakończenia wiadomości SIP, takie jak REFER) i mediami (np. typ kodera). Profil IP musi być przypisany do określonej grupy IP.

Aby skonfigurować profil IP:

• Otwórz tabelę zestawów proxy (menu Ustawienia > karta Sygnalizacja i multimedia > folder Kodery i profile > Profile IP).
• Kliknij +Nowy, aby dodać profil IP dla interfejsu routingu bezpośredniego. Skonfiguruj parametry, korzystając z poniższej tabeli jako odniesienia.

• Kliknij Zastosuj, a następnie zapisz ustawienia w pamięci flash.
• Kliknij +Nowy, aby dodać profil IP dla SIP Trunk. Skonfiguruj parametry, korzystając z poniższej tabeli jako odniesienia.

• Kliknij Zastosuj, a następnie zapisz ustawienia w pamięci flash.

Konfiguruj grupy IP

W tej sekcji opisano, jak skonfigurować Grupy IP. Grupa IP reprezentuje podmiot IP w sieci, z którą komunikuje się SBC. Może to być serwer (np. IP-PBX lub SIP Trunk) lub może to być grupa użytkowników (np. telefony LAN IP). W przypadku serwerów grupa IP jest zwykle używana do definiowania adresu IP serwera poprzez skojarzenie go z zestawem proxy. Po skonfigurowaniu grup IP są one używane do konfigurowania reguł routingu IP-to-IP w celu określenia źródła i miejsca docelowego połączenia.

Aby skonfigurować grupy IP:

• Otwórz tabelę IP Groups (menu Konfiguracja > karta Signaling & Media > folder Core Entities > IP Groups).
• Skonfiguruj grupę IP dla trunka SIP.

• Skonfiguruj grupę IP dla bezpośredniego routingu Teams.

• Skonfigurowane grupy IP pokazano na poniższym rysunku.

Skonfiguruj SRTP

W tej sekcji opisano, jak skonfigurować zabezpieczenia nośników. Interfejs routingu bezpośredniego musi korzystać tylko z protokołu SRTP, więc musisz skonfigurować SBC, aby działał w ten sam sposób. Domyślnie SRTP jest wyłączone.

Aby włączyć SRTP:

• Otwórz stronę Zabezpieczenia multimediów (menu Ustawienia > karta Sygnały i multimedia > Folder multimediów > Zabezpieczenia multimediów).
• Z listy rozwijanej „Media Security” wybierz opcję Enable, aby włączyć SRTP.

• Kliknij Zastosuj

Skonfiguruj reguły warunków wiadomości

W tej sekcji opisano, jak skonfigurować Reguły Warunków Wiadomości. Warunek wiadomości definiuje specjalne warunki (wymagania wstępne) dla przychodzących wiadomości SIP. Reguły te mogą być używane jako dodatkowe kryteria dopasowania dla reguł routingu IP-do-IP w tabeli routingu IP-do-IP.

Aby skonfigurować regułę Warunku wiadomości:

• Otwórz tabelę Warunki wiadomości (menu Ustawienia > karta Sygnalizacja i multimedia > folder Manipulacja wiadomościami > Warunki wiadomości).
• Kliknij Nowy, a następnie skonfiguruj parametry w następujący sposób.

• Konfiguracja tabeli warunków

• Kliknij Zastosuj

Skonfiguruj zasady klasyfikacji

W tej sekcji opisano, jak skonfigurować reguły klasyfikacji. Reguła klasyfikacji klasyfikuje przychodzące żądania inicjujące dialog SIP (np. komunikaty INVITE) do „źródłowej” grupy IP. Źródłowa grupa IP to jednostka SIP, która wysłała żądanie dialogowe SIP. Po sklasyfikowaniu urządzenie wykorzystuje grupę IP do przetwarzania połączenia (manipulacji i routingu).
Możesz również użyć tabeli klasyfikacji, aby zastosować kontrolę dostępu na poziomie SIP dla pomyślnie sklasyfikowanych połączeń, konfigurując reguły klasyfikacji z ustawieniami białej i czarnej listy. Jeśli reguła klasyfikacji jest skonfigurowana jako biała lista („Zezwól”), urządzenie akceptuje okno dialogowe SIP i przetwarza połączenie. Jeśli reguła klasyfikacji jest skonfigurowana jako czarna lista („Odmów”), urządzenie odrzuca okno dialogowe SIP.

Aby skonfigurować regułę klasyfikacji:

• Otwórz tabelę klasyfikacji (menu Ustawienia > karta Sygnalizacja i media > folder SBC > Tabela klasyfikacji).
• Kliknij Nowy, a następnie skonfiguruj parametry w następujący sposób.

• Konfigurowanie reguły klasyfikacji

• Kliknij Zastosuj.

Skonfiguruj reguły routingu połączeń IP-do-IP

W tej sekcji opisano, jak skonfigurować reguły routingu połączeń IP-do-IP. Reguły te definiują trasy do przekazywania wiadomości SIP (np. INVITE) odebranych z jednej jednostki IP do drugiej. SBC wybiera regułę, której skonfigurowane właściwości wejściowe (np. grupa IP) odpowiadają właściwościom przychodzącego komunikatu SIP. Jeśli parametry wejściowe nie są zgodne z pierwszą regułą w tabeli, są one porównywane z drugą regułą i tak dalej, aż do znalezienia pasującej reguły. Jeśli żadna reguła nie zostanie dopasowana, wiadomość zostanie odrzucona. Poniższy przykład obejmuje tylko routing IP-to-IP, chociaż możesz kierować połączenia z SIP Trunk do Teams i odwrotnie.

Zdefiniowane zostaną następujące reguły routingu IP-do-IP:

• Zakończ wiadomości SIP OPTIONS na SBC
• Zakończ wiadomości REFER do Teams Direct Routing
• Połączenia od Teams Direct Routing do SIP Trunk
• Połączenia z SIP Trunk do Teams Direct Routing

Aby skonfigurować reguły routingu IP-do-IP:

• Otwórz tabelę routingu IP-do-IP (menu Ustawienia > karta Sygnalizacja i media > folder SBC > Routing > Routing IP-do-IP).
• Skonfiguruj reguły routingu zgodnie z poniższą tabelą.

• Skonfigurowane reguły routingu pokazano na poniższym rysunku.

Uwaga : konfiguracja routingu może się zmieniać w zależności od konkretnej topologii wdrożenia.

Skonfiguruj ustawienia zapory

Jako dodatkowe zabezpieczenie istnieje możliwość skonfigurowania reguł filtrowania ruchu (listy dostępu) dla ruchu przychodzącego na AudioCodes SBC. Dla każdego pakietu odebranego przez skonfigurowany interfejs sieciowy SBC przeszukuje tabelę od góry do dołu, aż do znalezienia pierwszej pasującej reguły. Dopasowana reguła może zezwolić (zezwolić) lub odrzucić (zablokować) pakiet. Po zlokalizowaniu reguły w tabeli, kolejne reguły znajdujące się dalej w tabeli są ignorowane. Jeśli koniec tabeli zostanie osiągnięty bez dopasowania, pakiet zostanie przyjęty. Należy pamiętać, że zapora jest bezstanowa. Reguły blokowania będą miały zastosowanie do wszystkich przychodzących pakietów, w tym odpowiedzi UDP lub TCP.

Aby skonfigurować regułę zapory:

• Otwórz tabelę Zapora (menu Ustawienia > karta Sieć IP > folder Zabezpieczenia > Zapora).
• Skonfiguruj następujące reguły listy dostępu dla interfejsu Teams Direct Routing IP.

Uwaga : Należy pamiętać, że jeśli w Twojej konfiguracji łączność z SIP Trunk (lub innymi podmiotami) jest wykonywana przez ten sam interfejs IP co Teams (w naszym przykładzie WAN_IF), musisz dodać reguły zezwalające na ruch z tych podmiotów.

Sprawdź parowanie między SBC i routingiem bezpośrednim

Po sparowaniu kontrolera SBC z routingiem bezpośrednim przy użyciu polecenia New-CsOnlinePSTNGateway programu PowerShell sprawdź, czy kontroler SBC może pomyślnie wymieniać OPCJE z routingiem bezpośrednim.

Aby zatwierdzić parowanie za pomocą opcji SIP:

• Otwórz stronę Stan zestawu proxy (Monitor > Stan VoIP > Stan zestawu proxy).
• Znajdź bezpośrednie połączenie SIP i sprawdź, czy „Status” jest online. Jeśli zauważysz awarię, musisz najpierw rozwiązać problem z połączeniem, zanim zaczniesz konfigurować routing głosowy.

Wykonaj połączenie testowe

Po zakończeniu instalacji możesz uruchomić połączenie testowe z SBC do zarejestrowanego użytkownika, a także w innym kierunku. Przeprowadzenie połączenia testowego pomoże przeprowadzić diagnostykę i sprawdzić łączność pod kątem przyszłych połączeń pomocy technicznej lub automatyzacji konfiguracji.
Połączenia testowe można wykonywać za pomocą agenta testowego, integralnego z SBC AudioCodes. Agent testowy umożliwia zdalną weryfikację łączności, jakości głosu i przepływu komunikatów SIP między UA SIP.

Symulowany punkt końcowy można skonfigurować na kontrolerze SBC, aby przetestować sygnalizację SIP połączeń między kontrolerem SBC a zdalnym miejscem docelowym. Ta funkcja jest przydatna, ponieważ może zdalnie weryfikować przepływ komunikatów SIP bez angażowania zdalnego końca w proces debugowania. Testowe połączenie SIP symuluje proces sygnalizacji SIP: konfiguracja połączenia, odpowiedzi SIP 1xx, aż do zakończenia transakcji SIP z 200 OK.

Wywołanie testowe wysyła komunikaty Syslog do serwera Syslog, pokazując przepływ komunikatów SIP, sygnały tonowe (np. DTMF), przyczyny zakończenia, a także statystyki i progi jakości głosu (np. MOS).

Aby skonfigurować agenta testowego:

• Otwórz tabelę Reguły połączeń testowych (menu Rozwiązywanie problemów > karta Rozwiązywanie problemów > Połączenie testowe > Reguły połączeń testowych).
• Skonfiguruj połączenie testowe zgodnie z parametrami swojej sieci. Szczegółowy opis znajduje się w dokumentacji podręcznika użytkownika AudioCodes.

Aby rozpocząć, zatrzymać i ponownie uruchomić połączenie testowe:

• W tabeli Reguły połączeń testowych wybierz wymagany wpis połączenia testowego.
• Z listy rozwijanej Akcja wybierz żądane polecenie.
  Wybierz : Rozpoczyna połączenie testowe (dotyczy tylko, jeśli stroną połączenia testowego jest dzwoniący).
  Odrzuć połączenie : Zatrzymuje połączenie testowe.
  Restart : Kończy wszystkie nawiązane połączenia, a następnie ponownie rozpoczyna sesję połączenia testowego.

Skrypt udostępniania najemcy

Poniższy skrypt powershell implementuje dzierżawę routingu bezpośredniego na podstawie tej konfiguracji.

Skrypt opiera się na założeniu, że konfiguracja stała, nie unikalna dla konkretnego dzierżawcy routingu bezpośredniego, jest już skonfigurowana (na przykład tabela zestawów proxy, tabela warunków, routing IP-do-IP itp.).
Czerwony = zmienne, które muszą być ustawione/zmienione dla każdej dzierżawy.
Zielony = stałe unikalne dla tej konfiguracji

Uzyskaj dostęp do powłoki powershell za pomocą poświadczeń administratora usługi Telnet.

Poniższy skrypt powinien zostać wykonany, jeśli klient korzysta z usługi bezpośredniego wybierania numerów (DID).

Wymagania dotyczące bezpośredniego routingu proxy SIP

Usługa Teams Direct Routing ma trzy nazwy FQDN:

sip.pstnhub.microsoft.com [globalna nazwa FQDN. SBC próbuje wykorzystać go jako region o najwyższym priorytecie. Gdy kontroler SBC wysyła żądanie rozpoznania tej nazwy, serwer Microsoft Azure DNS zwraca adres IP wskazujący na podstawowe centrum danych platformy Azure przypisane do kontrolera SBC. Przypisanie opiera się na metrykach wydajności centrów danych i odległości geograficznej od SBC. Zwrócony adres IP odpowiada podstawowej nazwie FQDN.]
sip2.pstnhub.microsoft.com [dodatkowa nazwa FQDN. Geograficznie mapuje region o drugim priorytecie.]
sip3.pstnhub.microsoft.com [Tertiary FQDN. Mapy geograficzne do trzeciego regionu priorytetowego.]

Te trzy nazwy FQDN muszą być umieszczone w kolejności pokazanej powyżej, aby zapewnić optymalną jakość doświadczenia (mniej obciążone i najbliżej centrum danych SBC przypisanego przez zapytanie o pierwszą nazwę FQDN). Trzy nazwy FQDN zapewniają przełączanie awaryjne w przypadku ustanowienia połączenia z SBC do centrum danych, w którym występuje tymczasowy problem.

Mechanizm przełączania awaryjnego

• SBC wysyła zapytanie do serwera DNS w celu rozwiązania sip.pstnhub.microsoft.com . Główne centrum danych jest wybierane na podstawie bliskości geograficznej i metryk wydajności centrów danych.
• Jeśli podczas połączenia wystąpi problem z podstawowym centrum danych, SBC podejmie próbę sip2.pstnhub.microsoft.com , co spowoduje przejście do drugiego przypisanego centrum danych, a w rzadkich przypadkach, jeśli centra danych w dwóch regionach są niedostępne, SBC ponawia próbę ostatniego FQDN ( sip3 .pstnhub.microsoft.com ), który zapewnia adres IP trzeciego centrum danych.
• SBC musi wysłać SIP OPTIONS do wszystkich adresów IP, które są rozpoznawane z trzech nazw FQDN, czyli sip.pstnhub.microsoft.com, sip2.pstnhub.microsoft.com i sip3.pstnhub.microsoft.com.

Teraz twoja kolej:

W ten sposób działa konfiguracja bezpośredniego routingu zespołów.

Które stwierdzenie z dzisiejszego raportu uważasz za najbardziej interesujące? A może masz pytanie dotyczące czegoś, co omówiłem.

Tak czy inaczej, chciałbym usłyszeć od ciebie. Więc śmiało zostaw komentarz poniżej.